Het zesde boek dat ik las uit de serie Verboden Boeken van de Volkskrant was het dertiende in de serie. Een lekker dun boekje, dat ik tussen neus en lippen even heb gelezen.
Schaaknovelle van Stefan Zweig handelt over een toevallige schaaktweekamp op een boot.
Czentowitz, wiens
schaaktalent bij toeval wordt ontdekt en hem zo helpt ontsnappen aan een
uitzichtloos bestaan, is niet in staat een schaakspel blind te spelen en moet een schaakbord voor zich hebben om te kunnen spelen. Hij heeft echter slechts interesse in het geldelijk gewin en zijn talent
heeft hem hoogmoedig gemaakt.
Zijn tegenstander is Dr. B., een advocaat zonder speciaal schaaktalent die, na vier maanden eenzaam opgesloten te zijn door de gestapo
een schaakboek met 150 beroemde partijen steelt en dat gebruikt om zijn
geestelijke stabiliteit te bewaren door alle partijen, uit het hoofd,
na te spelen. Nadat hij tegen zichzelf probeerde te spelen, ontwikkelde hij een soort van schizofrenie.
Dit boek werd door Zweig in ballingschap geschreven, zonder erg veel verstand te hebben van schaken. Bijzonder stukje literatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten