maandag 29 september 2014

Nederlandsche Spoorwegen

De zomer is nog maar net voorbij, althans volgens de kalender. Qua weer is het bij lange na nog geen traditionele herfst met guur weer en vallende bladeren. Maar de trein van de NS, die ik 's ochtends neem om naar het werk te gaan, had vanmorgen vertraging wegens "tractieproblemen en gladheid".

De eerste kreet snap ik, daar heb je geen slappe rails voor nodig. Het materieel van de NS is vaker ondeugdelijk, dus een excuus als tractieproblemen is kennis verspreiden die bij iedereen reeds bekend is.
Maar het woordje "gladheid" begint bij mij te kriebelen. Welke gladheid? Wat is de NS-definitie van gladheid? Het was droog weer, het had niet gevroren en er lagen geen bladeren op de rails.
Maar door dit staaltje van "eigenlijk weten wij ook niet waar wij mee bezig zijn bij de Nederlandse Spoorwegen" heb ik toch een dikke tien pagina's meer kunnen lezen in het boek Geachte heer M. van Herman Koch. Voorwaar geen straf.

woensdag 27 augustus 2014

Sop-athon

Een paar Friese ondernemers organiseert het aanstaande weekend een marathon soep koken, de Sop-athon in het Frysk geheten.
Het is de bedoeling dat er soep wordt gekookt van de tomaten die, door de Russische boycot, vernietigd dreigen te worden. Deze actie vindt plaats in het thema Stop Itenfergriemerij (stop het verspillen van voedsel in het Frysk) en (verbeterde) bewustbewording van de voedselketen.
Leuke actie.

Ik stel hierbij voor deze actie uit te breiden met een ander, zeer actueel thema: degene die er voor kiest geen soep te koken, moet een pan hete soep over zich heen gieten.
Het kan niet anders of het domme deel van Nederland staat ook hier voor in de rij.

maandag 25 augustus 2014

46

Hiep hiep .....

Zesenveertig is een Wedderburn-Etheringtongetal, een enneagonaal getal en een gecentreerd driehoeksgetal.

46 is
  • Het atoomnummer van het scheikundig element palladium (Pd).
  • Het aantal menselijke chromosomen.
Zesenveertig is een hoofdtelwoord.

Het landnummer voor internationale telefoongesprekken naar Zweden.

  • Rome wordt verbonden met de noordoostgrens door de aanleg van de Donauweg.
  • De Romeinse kolonie Claudia Celeia (huidige Celje) in Slovenië, krijgt de status van municipium en een zelfstandig bestuur.
  • Thracië wordt als provincie ingelijfd bij het Romeinse Keizerrijk, Slavische kolonisten trekken plunderend door het gebied.
  • Tiberius Julius Alexander volgt Cuspius Fadus op als procurator over Judea.

zondag 20 juli 2014

Maria hé

Ik heb eerder als eens een blogje gewijd aan muziek dat in fragmenten door je hoofd blijkt spoken. Vaak zijn het flarden die er al behoorlijk lange tijd zitten, maar waarvan de bron niet bekend is.

Vroeger keek ik naar Top Pop, ook toen ik nog maar 7/8 jaar was. In 1975 kwam Afric Simone met Ramaya voorbij. Geen muzikaal hoogstandje, maar het is altijd blijven hangen. Het scheelde ook dat het opspoorbaar was doordat het in de loop der jaren nog geregeld op de radio voorbij kwam.
Dit tikkende, hoor ik op YouTube ook Hafanana van dezelfde artiest voorbij komen. Klinkt maar een heel klein beetje bekend, maar past ook mooi bij dit zomerse weer.

Maar in 1975 was er ook een nummer waarvan het refrein zo nu en dan door mijn hoofd spookt. Al 39 jaar hoor ik soms "Maria hé, Maria ho" voorbij komen. Waar dit vandaan komt weet ik niet, maar het is best frustrerend geen oplossing voor dit probleempje te kunnen vinden.
Bij toeval (wat is toeval in sommige gevallen) kom ik op bovengenoemd kanaal de top 40 van 1975 tegen en verdomd: een plaatje met de naam Maria in de titel.
Ik klikte er op en hoor een achterlijk hoempapa deuntje met piano. Vlug klikken naar het eind van het nummer en verdomd! Maria hé, Maria ho.
Dit is 'm.

Ik ben niet er niet trots op dat ik dit nummer mij kan herinneren, er is geen frustratie weg omdat ik de oplossing heb gevonden, maar het is mentaal prettige als kwartjes soms jaren later vallen.
De Specials - Regreza Maria. Zoek maar op, er zit iets teveel schaamte in mij om dit op mijn blog te zetten.

dinsdag 15 juli 2014

Paracetamol

De Rekenkamer van de KRO rekende uit wat een paracetamol kost en waarom dat zo weinig kost.
In een paracetamol zit de stof paracetamol, een verbinding van twee stoffen die allebei uit aardolie worden gewonnen. Soms zit er coffeïne in, maar dat heeft volstrekt geen werking. Behalve een financiële. Het kost de klant meer geld, het levert de producent meer geld op.

In alle merken zit nagenoeg dezelfde hoeveelheid paracetamol, dus de duurdere merken vullen meer de zakken. Duurder is, zoals wel vaker blijkt, niet per se beter.

De grote producenten van paracetamol werkten niet mee aan het programma om te laten zien hoe de pilletjes worden gemaakt. Gelukkig was een scheikundige bereid om te laten zien hoe eenvoudige deze pillen worden gedraaid.





dinsdag 3 juni 2014

Geloof

Abortus is uit den boze, bij de gelovigen en de lieden die de dienst uitmaken in die sector.
Een door god gegeven leven mag je niet vroegtijdig beëindigen.

Wat wel mag is het, al dan niet door verkrachting, verwekte product geboren laten worden, het afzonderen van de "normale"  kindekes op aard', het pesten er van toestaan, of beter nog, na de geboorte meteen dood maken. Lijkje dumpen in een put en doorgaan waar we gebleven waren.
Waarschijnlijk zag hij dat het goed was, want deze vorm van voor-god-spelen heeft tientallen jaren ongestraft door mogen gaan.

In een massagraf in West-Ierland blijken de resten van bijna 800 baby's en kinderen te liggen. Dat zegt de plaatselijke historica Catherine Corless, die onderzoek deed naar het niet gemarkeerde graf, dat al in 1975 bij toeval was ontdekt.
Het graf ligt op een terrein in Tuam in het graafschap Galway. Tussen 1925 en 1961 stond hier een klooster, waar ongewenst zwanger geworden meisjes hun zwangerschap in het geheim konden doormaken en bevallen.
In het streng katholieke Ierland was het krijgen van kinderen door niet getrouwde vrouwen een doodzonde. "Het was het ergste misdrijf dat een vrouw kon begaan, ook al was de zwangerschap vaak het gevolg van een verkrachting", zegt Corless in The Washington Post.

Bron:nos.nl

donderdag 22 mei 2014

Beste land

"We leven in één van de beste landen van de wereld en ik heb geen zin in dit negatieve gezeik".

Aldus een tijdelijke collega, die overal een D66-antwoord op heeft.
Maatschappijkritisch is waarschijnlijk uit den boze, want bij veel kritische noten in de media zet hij zijn vraagtekens, omdat hij de dingen anders ziet. En waarschijnlijk ook omdat hij andere bronnen raadpleegt.

We zijn beide treinreizigers. Ik hekel het steeds maar verder leegpompen van de portefeuille van de reiziger, waar steeds minder nuttige service tegenover staat. Hij vindt deze ontwikkelingen allemaal prima, verklaarbaar en dus acceptabel.

Dat het reizen met de ov-chip duurder is dan reizen met het papieren kaartje wordt ontkend. Daarnaast wordt toch alles duurder, dus heeft klagen geen zin.
De wegwerp ov-chip kost meer dan een gewone ov-chip en je hebt daarmee geen recht op kortingen. Dat is allemaal prima. Mijn verweer dat het idioot is dat je voor dezelfde reis (hetzelfde product dus) meer betaalt wordt afgedaan met de aanhef van dit blogje.
Discussie gesloten.

Het lijkt me heerlijk om zo in het leven te staan. Handenwrijvend wacht ik de komst van zijn eerstgeborene af.

zondag 11 mei 2014

Zondagochtend

Duf in mijn hoofd, de warmte van het bed net achter me gelaten.
Buiten is het opnieuw herfst, harde wind met hier en daar (maar vooral hier) een bui.

Heerlijke lome zondagochtendmuziek zorgt er voor dat ik de gemoedstoestand op een constant niveau blijft.

Marissa Nadler - Drive (Fade Intro)

Sisyphus - Take Me

Edwar Sharpe and the Magnetic Zeros - All Wash Out

donderdag 24 april 2014

Afscheid

Ik heb niet zoveel vrienden. En dat is maar goed ook.
Mijn vriendschap is onvoorwaardelijk en er is in mijn systeem niet voldoende plek voor al die onvoorwaardelijkheden.
Een vriend die een vriend is, blijft. Het gevoel dat optreedt als deze vriend of vriendschap verdwijnt, overschrijdt de grenzen van de innerlijke pijn. De vriend is er niet meer, maar de lege plek die is achtergelaten schrijnt na jaren nog net zo hevig als op de eerste dag van het afscheid.

Mijmeren hoe het was en hoe het zou kunnen zijn is zinloos. Maar ook onvermijdelijk.
Het krachtigste en meest rauwe verdriet van afscheid dat ik ken, op muzikaal gebied, is onderstaand nummer.

And now my bitter hands
Craddle broken glass
Of what was everything.

Prachtige verwoording van iets dat was maar niet meer is.



dinsdag 22 april 2014

Haar in je brood

L-cysteïne wordt gewonnen uit veren en uit haar. Kook deze ingrediënten 24 uur lang in zoutzuur en er blijft in het kookvocht een kleurloos poeder over: l-cysteïne.

Uit haar (dus ook mensenhaar) wordt veel meer l-cysteïne gewonnen dan uit veren, dus haar is veel efficiënter dan veren en daarom veel goedkoper in gebruik. In China wordt haar uit kapperszaken verkocht aan fabrieken, die dat haar verwerken om bovengenoemde stof te verkrijgen.
China mag straffeloos dit product op de Europese markt brengen, maar de deuren blijven gesloten voor Europese pottenkijkers met camera's.

Is l-cysteïne nodig?
Nee, niet echt. Of beter nog: echt niet.
Het wordt gebruikt als verbeteraar, met name in brood. Het deeg wordt er soepeler van en dus beter te verwerken. Het schijnt zelfs dat de consument deze kwaliteit eist.
Zegt de baas van een grote broodbakfabriek.

Maar voor de camera van Keuringsdienst van Waarde erkende deze meneer dat brood zonder l-cysteïne echt naar brood smaakt en dat het zelfs beter weg te krijgen is na het kauwen. Maar deze kwaliteit komt men niet meer in de winkels tegen, omdat de productverbeteraar door bijna iedereen aan het deeg wordt toegevoegd.


vrijdag 7 februari 2014

Ontbijt

Bij het betreden van de treincoupé, trof ik vanochtend vroeg een puber aan, die zich in een typische puberhouding had gesposteerd: languit, de benen ongegeneerd gestrekt op tegenoverliggende zitplaatsen, de kont er tussenin hangend.
Het resultaat van een heel weekend hard werken en door school een gebrek aan innerlijke rust.

Foodwatch omschreef het Nationaal Schoolontbijt op basisscholen vorig jaar als "reclame, kindermarketing en promotie van ongezond eten".
Gezien de leeftijd van deze liggende hangjongere is hij een exponent van de generatie die is grootgebracht met een schoolontbijt dat stijf stond van de suiker.
Op het kleine raamtafeltje stonden een aangebroken zak M&M's en een flesje gekleurd suikerwater, met het woord "mango" op het etiket.

Met zoveel energie in de mik, zo vroeg in de ochtend, mag je op zijn minst een stuiterende jonge gast verwachten, die niet kan wachten met uitstappen, die er helemaal klaar voor is om het gevecht met deze dag aan te gaan.

dinsdag 21 januari 2014

Iets anders

Steeds vaker komt er een gevoel boven drijven dat ik lastig kan omschrijven, maar wel heel goed weet te plaatsen.
Het gevoel dat ik toe ben aan iets anders, terwijl de omgeving om me heen vertrouwd, veilig en dus acceptabel is.

Mijn compaan/vriend/directe collega op het werk had last van dezelfde kriebels en heeft actie ondernomen. Hij schreef zich in bij een mobiliteitstraject en had binnen no time een andere baan. Wel binnen dezelfde organisatie, maar verandering van spijs doet eten. Zeggen ze.

Ik zou wel iets heel anders willen doen, maar ik weet niet wat. Ik ben goed in mijn huidige werkzaamheden, maar ongetwijfeld heb ik ook andere capaciteiten. En om deze laatste te ontdekken, moet ik een traject van onzekerheid in. En dat is mijn drempel. Een kunstmatig hoge drempel.

Graag zou ik de dingen doen die ik leuk vind, maar daar valt geen droog brood mee te verdienen. En dat is dan toch weer die akelige stok achter de deur, waarmee ik mezelf overigens ook graag mee sla.
Ik heb een gezin te onderhouden, dus een vaste bron van inkomsten is erg belangrijk. En meteen weer een nieuwe drempel die ik dan maar niet beklim.

zaterdag 4 januari 2014

Phil is dood

Phil Everly is dood en daarmee ook de Everly Brothers.
Vergelijkingen maken op muzikaal gebied kan funest zijn voor de ontwikkeling van de identiteit van een (beginnende) band. Maar niemand is meer 100% uniek in die business, dus leentjebuur spelen of gewoon eerlijk geïnspireerd raken door een andere artiest overkomt de beste.

Misschien beledig ik de jonge Engelse gasten, maar het (overgehypte) predicaat Everly Brothers 2.0 gun ik ze wel.

Ruen Brothers - Walk Like A Man