donderdag 26 december 2013

Kerst 2013 (2)

Ter compensatie van de droevige tonen van gisteren en ter verdediging van de opmerkingen die ongetwijfeld gaan komen (jij komt zo negatief over, wees eens wat positiever), deel ik andersoortige muziek op tweede kerstdag.
Maar de vrolijke tonen geven ook mijn gevoel weer nu de kerstdagen bijna zijn afgelopen. Geen ingewikkelde lijntjes, misschien het betere knip- en plakwerk, maar het is vrolijker en ook dit maal stukken beter dan de rommel die ze de ether inslingeren.

Ruen Brothers - Blood Runs Wild

King Colour - Break the Ice

George Ezra - Did You Hear the Rain?

woensdag 25 december 2013

Kerst 2013

Ik doe niets aan kerst, want ik heb niets met kerst.
Niets met de religieuze achtergrond van het feestje en al helemaal niets met de hype rond gezelligheid.
De dagen rond de kerst zijn voor mij dagen van tot rust komen.
Tot rust komen van alle hectiek van de werkvloer en alles wat daarmee samenhangt en wat daar dan weer uit voortvloeit.

Lekker trainen. Werken aan mijn conditie en aan mijn fysiek.
De klote kerstliedjes hou ik buiten de deur. Ik vermaak me op muzikaal gebied wel met Pinguinradio, 3VOOR12 en joetjoep.

Dit is wat ik zoal draai tijdens deze dagen:

 Van Dik Hout - Zenderruis & Testbeeld

Iggy and the Stooges - Dirt

Funkadelic - Maggot Brain

donderdag 19 december 2013

Troep opruimen

De locale vuilnisophaaldienst is druk in de weer. Ik heb nog nooit zoveel vuilniswagens zo vroeg in de binnenstad gezien.
Ondanks de noeste arbeid van de mannen in de reflecterende hesjes, ligt de weg van het station naar het centrum van de stad bezaaid met verregende pamfletten, plastic verpakkingen, lege bierflesjes,  kunststof drinkglazen en hier en daar een flinke plas kots.
Let's clean this shit up mannen.

Op het Wilhelminaplein aangekomen zie ik klein groepje kinderen zich vergapen aan de koning van de cola, die met zijn salaris en neveninkomsten het hele diarreeprobleem in de derde wereld voor een half jaar zou kunnen oplossen. Want zolang duurt het effect van het gul gegeven geld op dit jaarlijks terugkerend reclamebal.
Particulieren, maar vooral bedrijven, adverteren schaamteloos over de ruggen van de slachtoffertjes van de ramp of het probleem waar voor gecollecteerd wordt.

Maak ik me druk?
Een beetje.
Hypes worden gecreëerd en dat mag, als je er verder maar niets mee doet. Helaas loopt driekwart Nederland altijd blind achter dit soort onzin aan. Of om het geweten af te kopen of omdat men niet beter weet. Of niet beter wil weten.

Ik zag ook Anna Drijver, met kleren aan, door het plexiglazen huis flaneren. De dag kon slechter beginnen.

donderdag 21 november 2013

Wachten

Wachten is erg. Vind ik.
Een ziekenhuis is ook erg. Vind ik. Vooral als je er niets te zoeken hebt.
Als je er wel iets te zoeken hebt, is het ziekenhuis ook erg, ondanks dat je op de juiste plek bent, ongeacht je kwaal.
Wachten in een ziekenhuis is dus een dubbele handicap, dubbel erg, dubbele ergernis.
In een wachtruimte wachten. Want daar is die voor bedoeld.
Maar waarom moeten mensen raar ruiken? En rare geluiden maken? En rare opmerkingen maken?
Opmerkingen als: ik wacht al een uur, het schiet niet op.
Wachten in een ziekenhuis wordt er niet beter op als je met z`n allen zit te wachten. Van de ene afdeling naar de andere worden doorverwezen en retour. Om vervolgens achter de rij aan te sluiten, om weer verplicht te gaan wachten op je volgende beurt.

maandag 11 november 2013

George Ezra

Ik kende de goede man niet en dat verbaast mij ook niet. Jonge knul zo te zien.
Maar wat een strot. Doet mij een beetje denken aan Nick Cave en vriend Sivert.
Met dank aan pinguinradio voor het laten ontdekken van goede muziek.


vrijdag 8 november 2013

Het probleem met Templeton


Een tip aan mijn muziekminnende vrienden.
Pakkend nummer, doet mij denken aan The Kooks. Maar dan stukken beter.

woensdag 30 oktober 2013

Nationaal Schoolontbijt

Nationaal Schoolontbijt gekaapt door voedselindustrie



foodwatch vindt goed en gezond eten voor kinderen ontzettend belangrijk. Kinderen stimuleren tot gezond ontbijten is vanuit dat opzicht een goed initiatief. Maar ze blootstellen aan kindermarketing op school is een slecht plan. Het Nationaal Schoolontbijt is een podium geworden voor grote voedselbedrijven die jonge kinderen bestoken met slimme marketingtechnieken.
De overheid moet paal en perk stellen aan kindermarketing. Scholen moeten reclamevrije zones worden. Vind jij dit ook? Doe dan mee aan onze e-mailactie.


Naar de e-mailactie!

Conflicterende belangen
Het Nationaal Schoolontbijt gaat volgende week weer van start. In totaal ontbijten 400.000 kinderen, 200 burgemeesters en tientallen Kamerleden mee. “Het initiatief om kinderen te leren goed te ontbijten is fantastisch. Maar we moeten niet willen dat voedselbedrijven zoals Venz en ERU zich bezighouden met educatie van onze kinderen. Zeker niet op plekken waar ouders geen toezicht hebben. De voedselbedrijven hebben totaal andere belangen dan kinderen écht gezond te laten eten”, zegt Meike Rijksen, campagneleider bij foodwatch. “Het Nationaal Schoolontbijt illustreert dit heel duidelijk. Als het Nationaal Schoolontbijt écht het goede voorbeeld wil geven, dan staat er óók groente en fruit op tafel, en géén hagelslag of te zoute smeerkaas.

Ja, ik doe mee!


Mooi evenement, maar waar is het fruit?
Het Nationaal Schoolontbijt is een evenement dat veel mensen aanspreekt. Scholen, burgemeesters, Tweede Kamerleden en zelfs het Koninklijk Huis, ze helpen kinderen graag aan een goed ontbijt. Logisch, want het idee heeft postgevat dat heel veel kinderen 's morgens zonder ontbijt de deur uitgaan. Maar dat blijkt mee te vallen: 4 tot 7 procent van alle kinderen ontbijt niet, de rest wel. De organisatie van het Nationaal Schoolontbijt gebruikt andere cijfers en stelt dat één op de zes kinderen wel eens niet ontbijt.
Veel kinderen tussen 4 en 12 jaar eten wel brood, maar 92 procent eet te weinig groente en 72 procent krijgt dagelijks te weinig fruit. Toch staat op de ontbijttafels van het Nationaal Schoolontbijt niet het fruit dat kinderen zo hard nodig hebben. Wél de onverantwoorde producten van sponsorende voedselbedrijven met vooral brood en broodbeleg. Zo dringt kindermarketing zelfs onze scholen binnen.
Vind jij ook dat kinderen beschermd moeten worden tegen deze kindermarketing? Stuur dan deze e-mail naar het Ministerie van Onderwijs. Samen vragen we de overheid om van scholen reclamevrije zones te maken!


Wie betaalt, bepaalt
Venz, ERU en Appelsientje zijn sponsors van het Nationaal Schoolontbijt. Zij leveren de producten voor het ontbijtpakket en bepalen zo wat een 'gezond' ontbijt is - niet de ouders of de school. Maar de bedrijven doen dit niet voor niets. Hun gespecialiseerde kindermarketeers weten als geen ander hoe belangrijk het is om kinderen al heel jong aan een merk te binden. Met leuke cartoons (Jimmy de muis van ERU), smeerdiploma's (Blue Band) en online games op populaire spellensites (Boterham in de rimboe van Venz op spelle.nl) slagen ze daar aardig in.
De 'educatieve bijdrage' van voedselbedrijven bestaat dan ook vooral uit de promotie van te vette, te zoete en te zoute kinderproducten die oranje of rood scoren in het verkeerslichtsysteem:

zaterdag 19 oktober 2013

Lig

Hij was een poosje zichzelf niet geweest. Maar toen hij terug was, was hij er weer helemaal voor haar.
Weg met het verleden, op naar een nieuwe toekomst. Hij was zo gek op haar dat hij haar het liefst zou vermenigvuldigen. Hij zou zijn huis met haar willen vullen.
Hij zou alleen willen zeggen dat ze zo prachtig mooi is. De rest moest onuitgesproken blijven.

Ga liggen, geef toe en wees zijn meisje.



 


Well, you lost a foe and you found a friend
(Lie down here and be my girl)
I'm back now baby, that man
He won't be coming 'round here again
(Lie down here and be my girl)

I try to take care but baby
You're as brittle as a wishbone of a bird
(Lie down here and be my girl)
We've been scribbled in the margins
Of a story that is patently absurd
(Lie down here and be my girl)

Let it all come down
Yeah, tonight, oh, we can shine, shine
Let it all come down
Oh, be my girl, be my girl

It's a matter of some urgency, darling can't you see?
I can't hold back the tide
(Lie down here and be my girl)
And stop your frantic little fingers trying to collect
The years that pour from the hole in my side
(Lie down here and be my girl)

Oh, don't worry baby at this old snake banging at your door
Has got a few skins left to shed
(Lie down here and be my girl)
Yeah, you look so good, you're looking so good
And the rest is better left unsaid
(Lie down here and be my girl)

Let it all come down
Tonight, well tonight, oh, we can shine
Let it all come down
Tonight be my girl, yeah, be my girl

You look so good, you look so good
You look so good, you look so good
You look so good

One day I'll buy a factory
I'll assemble you on a production line
(Lie down here and be my girl)
I'll build a million of you baby
And every single one of 'em will be mine
(Lie down here and be my girl)

I will fill the house with you, stack you up in every room
We'll have a real good time
(Lie down here and be my girl)
But right now I'm sitting here on my own going out of my mind
(Lie down here and be my girl)

Let it all come down
Yeah, tonight, oh, we can shine, shine
Shine tonight

You look so good, you look so good, you look so good
Tonight, yeah tonight, tonight, we'll have a really good time
You look so good, you look so good, you look so good
Time, yeah, tonight, tonight, tonight
You look so good, we'll have a really good time
You look so good, you look so good, yeah, tonight

Stad zonder kinderen


Na een avondje stappen met nieuwe collega's zetten ik mijn iPod shuffle aan. Bovenstaand nummer was het eerste dat ik hoorde. En dat is geen slecht begin van een nieuwe dag.
Heerlijk basloopje, dat ik uren achter elkaar zou kunnen horen.

vrijdag 18 oktober 2013

Joost Zwagerman

Gister keek ik toevallig naar De Wereld Draait Door.
En tot mijn grote blijdschap zag ik dat ze het format hadden aangepast. Het trucje van artiesten liedjes laten zingen van andere artiesten ken ik nu zo langzamerhand wel. Alhoewel ik eerlijk moet bekennen dat de variatie in stemmen, de nummers van Anouk iets draaglijker maken.
Helaas zit daar nog steeds die vreselijke kop van Giel Beelen tussen te geilen. Alsof de grote ontdekker van Kings of Leon en Sarah Lund (schreeuwerige trui) überhaupt iets met muziek te maken heeft.

Maar ik werd enorm gefopt toen ik ontdekte dat het programma nog steeds eindigt met Lucky TV.
Ik had Joost Zwagerman zien en horen oreren over de kunstcollectie ‘Kazimir Malevich en de Russische avant-garde’ in het Stedelijk Museum te Amsterdam.
Wat kan die gast ouwehoeren over een na-aper die leentjebuur speelde bij o.a. Picasso, die zich ook hele periodes leek te vervelen.
Een zwarte vierkant op een wit doek werd uitgelegd als een groot iets waarin alle wereldreligies hun antwoorden konden vinden. Een zwart vlak op een zwart doek deed Zwagerman bijkans ejaculeren.

Knap gedaan. Het stemmetje leek net echt en het gesproken woord kwam feilloos overeen met de beweging van de lippen. Hulde! Dacht ik nog.
Maar helaas was Joost echt en oprecht. Eigenlijk heel erg triest, dit soort televisie.

dinsdag 8 oktober 2013

Uitkering

In de wachtzaal bij de sportschool knoopt Pieter in jiu-jitsupak een gesprekje met mij aan.
- Is dat een Samsung Galaxy Note?
Ja, dat klopt.
- Is dat een twee?
Nee, dit is de één
- Ik ben aan het sparen voor de Note 3. Die kost een dikke 600 euro.
Zoveel geld heb ik niet eens.
- O, heeft u een uitkering?
Haha.
Pieter valt even stil en kijkt me wat meewarig aan.
"Nee", zeg ik. "Ik heb drie kinderen".
Het kwartje valt ineens bij Pieter.

maandag 23 september 2013

Kroonprinsen van Leon

Kings of Leon proberen het gewoon weer. Of nog steeds.
Er ligt een nieuw album van de band in de schappen van de cd-winkel. Of ter downloading op diverse sites.

Mijns inziens een stuk beter dan het voorlaatste prutswerkje, waarmee ze de sympathie van nota bene het Amerikaanse publiek kwijt dreigden te raken.
Dit album, Mechanical Bull geheten, is verre van de mechanische stier die de titel impliceert. Het is een vrij vlakke, eentonige en eenvoudige plaat. Hier en daar zelfs zeurderig.
Helaas. Alweer.

Hoe komt het dat een band, die in staat is meesterwerken als Red Morning Light, Spiral Staircase, Pistol Of Fire, Knocked Up, On Call, Closer en Crawl te maken, ineens doet alsof ze zowel een creatieve- als een writersblock heeft?
Het kan er eigenlijk niet mee door, maar de nummers Don't Matter en Family Tree (sneaky copy van Keith Marshalls Only Crying) zouden voor mij de aanschaf van het schijfje rechtvaardigen.


vrijdag 20 september 2013

Pre-weekend

De aanloop naar dit weekend verdient een herhaling.
Gisteren naar het concert van Asaf Avidan in Paradiso, Amsterdam geweest en erg genoten van de muziek, de sfeer, de techniek en alles dat deze avond leuk maakte.
Vandaag naar sauna Het Friese Woud in Boijl geweest. Daar viel het één en ander te zien, maar er viel vooral te genieten van de rust. Een kleine, maar complete en rustige sauna en niet eens zo ver van huis.

Het pre-weekend was goed, laat nu de rest maar komen.

maandag 9 september 2013

Ik leef nog

Afgelopen woensdag moest ik er aan geloven.
Namens het team van collega's mocht ik de eerste etappe van de Sup 11-City Tour peddelend op een plank afleggen, van Leeuwarden naar Sloten.
Er is een moment geweest dat ik heb ingestemd met deelname aan deze happening. En vlak voor de start had ik daar heel erg veel spijt van.

Met materiaalpech, misselijkheid en twee lege waterflessen kwam ik in Sneek aan, waar mijn buddy mij bij de waterpoort voorzag van energie en nieuwe moed. Samen met een achterblijver ben ik licht worstelend het Slotermeer overgestoken, om in Sloten te worden verwelkomd door een paar kennissen en teamgenoten.
De daaropvolgende dagen heb ik buddy gespeeld, mijn teamgenoten achtervolgd en gevolgd, om gisteravond, als kers op de slagroom, het vijfde teamlid tijdens de laatste kilometers te vergezellen en al suppend over de finishlijn te gaan.

Een gedenkwaardig evenement met een dito prestatie van ons team.
Een licht trots komt heel langzaam opborrelen.

zaterdag 31 augustus 2013

Taal vs commercie

Kijk eens naar het Chinees.
Gekke karakters die iets betekenen. Een paar krasjes heen en weer en je schijnt te communiceren.
Als je als Nederlands meisje in een Chinees restaurant (in Nederland) komt te werken, dan wordt er van je verwacht dat je als de sodemieter die lijpe karakters uit je hoofd gaat leren. Dat is erg handig als je de illegalen in de keuken duidelijk wilt maken welk Chinees gerecht, dat je nooit en te nimmer waar dan ook in China zult vinden, de rondogige bleekscheet wil bestellen.

De Duitsers echter zijn verlost van hun expansiedrift en ogen minder chauvinistisch nu ze de echt niet moeilijk te leren uitspraak van umlautletters omwille van de commercie (en de luie buitenlandse zakenrelaties) overboord gaan gooien.
Wahnsinn. Zonder umlaut, dat dan weer wel.


Duitse bedrijven gooien de umlaut uit hun naam, omdat buitenlanders niks snappen van een ä, ü of ö. En dat is lastig in telefoongesprekken en bij het zoeken op internet. Buiten Duitsland heet Dürr dus voortaan 'Durr', Jägermeister wordt 'Ye Ge' en Siemens-topman Josef Käser gaat over de grenzen voortaan door het leven als Josef Kaser.
"Het internet zorgt voor een nieuwe schrijfstijl", vertelt Mathias Christen van het bedrijf Dürr, dat producten voor de auto-industrie maakt. Daarom is hun site durr.com, in plaats van duerr.com. Mathias vertelt dat de ü eerst een sterke identiteit betekende, maar dat de u-met-umlaut niet meer te handhaven is in het internettijdperk.

Vooral in China zorgt de umlaut voor een hoop verwarring. Daarom gaat Jägermeister - in de volksmond gewoon Jäger - daar Ye Ge heten, op advies van een Chinees PR-bureau. Dat klinkt een beetje hetzelfde in het Chinees en betekent 'wildebras', helemaal in lijn met het imago van het bedrijf, aldus een woordvoerder van het drankmerk.
Het was ook China dat het lot van de umlaut definitief bezegelde. In Europa en de VS kunnen mensen nog wel met de dubbele puntjes omgaan, maar de Chinezen kunnen er echt niks mee. Nu de export naar het land flink toeneemt, is het dan ook tijd om de umlaut uit je bedrijfsnaam te halen.

Bron: nos.nl

vrijdag 30 augustus 2013

Teken van dood

Geef een teken van leven als je dood bent.
En laat het regenen op je sterfdag.

Heerlijk verdriet. Gemis, verlangen naar wat is geweest, regen als passend antwoord op een smeekbede.


Oooh
If you are near
I want to know
I see your cold body
But I feel your soul
Give me a sign
Give me a sign
Open the door
Creak the floor
Turn on the light
Give me a sign
Are you all right
If you are near
Then make it clear
Up to my mind and eyes
To again feel your love
If you are near
I want to know
My dearly departed
I can't let go
Bring me a sign
Bring me a sign
Then make it rain each year
The day that you died
Give me a sign
Give me a sign
I'll walk outside and I'll cry
Till it's light, I'm dying
To again feel love
Aaah
Lalala
Come as my kisser
Come as the rain
Come as my lover
Come back again
Come as my brother
Come as the sea
Come back my only one
Come back to me
Come back my mother
Come as my friend
Come back my only one
Come back again
Yeah yeah yeah
Come back again
Yeah yeah yeah
Come back my only one
Come back again
Come as my father (Don't you take me for her)
Come as the sea (Don't you take me for her)
Come back my only friend (Don't you take me for her memory)
Come back to me
Yeah
Only friend
Come back again
Come back my mother
Come back again
Come back my loving friend
Come back my friend

Nieuwe muziek (5)

Naast de Luisterpaal van de VPRO, heb ik Pinguinradio tot mijn beschikking. En daardoor ook de speellijst die de internetradio op Spotify plaats, voornamelijk met nieuwe muziek.
De nieuwe single van Agnes Obel staat er ook op en wat een prachtnummer is dat weer.
Dit kan ik zo uren achterelkaar aan spelen. Mits in de juiste stemming natuurlijk.
Maar daar heb ik doorgaans geen moeite mee.


donderdag 29 augustus 2013

Lens (2)

Plastic fantastic.
Dames en heren, ik heb 'm!
Het heeft even geduurd, dankzij onvoorziene uitgaven, maar ik heb mijn nieuwe lens aangeschaft. Mede mogelijk gemaakt door verjaardagsvisite die een financiële bijdrage heeft geleverd.
Met deze 50 mm lens ga ik hele leuke portretten maken. Dat beloof ik.



dinsdag 27 augustus 2013

Bek dicht

"U weet dat dit een stiltecoupé is? Misschien dat u daar een beetje rekening mee wilt houden?
Dank u wel."

Zei een jongedame erg netjes tegen een ouder echtpaar dat zich vocaal liet gelden in de trein.
Hulde aan de dame. Ik hou me altijd in, uit angst dat ik iets zeg als "bek dicht".

Maar de oudjes waren stil. Ook netjes.
Dit lukt je namelijk niet bij jongeren, die menen hun positie in de maatschappij te moeten verstevigen, door te doen alsof ze overal recht op hebben.
Ook op het luidkeels  verkondigen van zinloze meningen die kant noch wal raken.

zondag 25 augustus 2013

45

Ik ben geen single, ik heb meer dan twee kanten, ik heb ook meer dan twee groeven, ik laat me geen label opplakken, maar toch ben ik 45. Geworden. Vandaag.

45 is het natuurlijke getal volgend op 44 en voorafgaand aan 46.
Vijfenveertig is een driehoeksgetal, een hexagonaal en 16-gonaal getal, een Kaprekargetal en een Harshadgetal.
Het atoomnummer van rhodium.

donderdag 22 augustus 2013

Vaarwel (2)

Huil nooit met een zonnebril op.
Hij beslaat aan de binnenkant.
En dan zie je niet zoveel als je in je nieuwe auto wegrijdt, je oude wagen achterlatend.

woensdag 21 augustus 2013

Vaarwel

Vijf jaar was hij, toen wij hem in het gezin opnamen. Ons stalen ros, mijn eigen witte paard. En ik heb me dertien jaar lang een ridder gevoeld. Weliswaar een gemankeerde ridder, maar ik zag mezelf toch graag verschijnen met hem.

Heel veel avonturen hebben we beleefd. Leuke, vervelende, irritatie opwekkende, spannende, soms heel erg spannende, maar stuk voor stuk belevenissen die bij hem pasten en zullen passen.
Heel veel kilometers hebben we afgelegd, van Noorwegen tot Frankrijk. Hij had er niet altijd evenveel zin in, maar gebreken en norsheid komen met de jaren, dus het zij hem vergeven. Onvoorwaardelijk.

Maar helaas is nu het moment aangebroken dat onze Volvo 440 aan het eind van zijn Latijn is. De wil is er nog, aan de techniek ligt het zeker niet, emotioneel gezien zou ik hem het liefste er gewoon bij houden, maar het beestje is bezig met zijn laatste en betaalbare kilometers.

Ik schaam me er niet voor dat afscheid nemen van mijn auto mij emotioneel erg raakt.

Suppen

Ik ben dood gegaan.
Maar wees niet ongerust, ik leef nog.

Redelijk goed voorbereid stapte ik afgelopen zondag op een ander supboard dan ik normaliter gebruik. Windkracht 4-5 in de rug met zo nu en dan een echte regenbui op de koop toe. En dat staand op een veredelde surfplank. Dat geeft niet, dat hindert niet. Het is gekkenwerk, dat geef ik toe. Maar het kan.
Maar dan wil ik wel een bord waar snelheid in zit.

Van de beloofde 33 kilometer heb ik er maar 20 gezien. En toen ging het licht een beetje uit. In Bartlehiem heb ik heel verstandig besloten van de plank te stappen en mij verder per automobiel naar Leeuwarden te laten vervoeren.
Voor mij is de Generale repetitie mislukt. Hopelijk verslind ik tijdens mijn persoonlijke finale op 4 september meer kilometers dan ik zelf voor mogelijk had gehouden.

zaterdag 17 augustus 2013

Vakantie 2013 (4)

De editie van dit jaar zit er bijna op.
Na een weekje thuiszitten, dingetjes doen en sporten, volgde een week Luxemburg, zowel land als stad.
Mooi land, leuke stad. Geinige haarspeldbochtjes hier en daar, heel veel kastelen en ruïnes, mooie landschappen en waardevolle rust. Zeker voor herhaling vatbaar.

Er bleef zodoende nog een vakantieweek over en dat is een rustige week geworden. Geen wekker gezet, niets bijzonders gedaan, een suptraininkje gedaan en begonnen met stapelen.
Het stapelen van koolhydraten welteverstaan.
Daarover later meer.
Vanavond vroeg onder de wol (of iets dergelijks), want morgen staat er een suptocht van 34 kilometer op het programma.

Mocht een nieuw bericht op deze weblog langer dan een week op zich laten wachten, neem dan gerust contact op met welke autoriteiten dan ook.

woensdag 31 juli 2013

Muziekje aan

Het is mooi weer, je vervoert jezelf door de stad, raampje open (behalve als je met een open dakje rijdt) en muziekje aan.
Helaas hoor ik te vaak en te luid verachtelijke rotzooi als rap, techno, Hollandse hits en arrenbie uit de autospeakers knallen.
De neiging een autoruit ingooien kan ik nog maar net onderdrukken. Niet omdat het asociaal en onbezonnen zou zijn, maar omdat het een zinloze activiteit is. Het raampje staat immers al open.

Waarom kom ik onderstaande scène nou nooit eens tegen? Dat lijkt me heerlijk. En je hebt niet eens een raampje nodig om open te doen. Want een open rijtuig heeft geen ramen. Haha.



dinsdag 30 juli 2013

Vakantie 2013 (3)

Vandaag heb ik het iets rustiger aan gedaan, als voorbereiding op de echte vakantie. Een uurtje biceps, triceps en schouders gekieteld, daarna een vader-en-zoon-dag in het avonturenpark in Hellendoorn doorgebracht (waarbij junior vele angsten overwon) en 's avonds in het hoognoordelijk gelegen Sint Annaparochie een verjaardag gevierd.

Het restant van mijn vakantie kan nu beginnen, met als hoogtepunten een week Luxemburg, de zoektocht naar een nieuwe Batmobiel en hopelijk een trip met Rino.

zondag 28 juli 2013

Vakantie 2013 (2)

De tweede vakantiedag begonnen met een klein half uur Plyometrics van P90X, mijn oudste dochter naar haar vakantiebaan gebracht en weer opgehaald (dankzij werkzaamheden van ProRail), een lattenraamwerk voor planten aan een muur gerenoveerd en de afvoer van een wastafel ontstopt.
Het moge duidelijk zijn dat ik aan het afbouwen ben, want de spreekwoordelijke boog kan niet altijd gespannen staan.

Vakantie 2013 (1)

Mijn eerste vakantiedag van dit jaar ben ik rustig begonnen. Want het is per slot van rekening vakantie.
Een uurtje Chest & Back van P90X gedaan, boodschappen gehaald, in Damwoude in twee auto's proefgereden (niet tegelijkertijd, het is immers vakantie), coniferen gesnoeid (in eigen tuin) en 's avonds naar de oefenwedstrijd sc Heerenveen - Osasuna geweest.
Niet te hard van stapel lopen is het credo. Rustig aan beginnen met genieten.

donderdag 25 juli 2013

En dan nog iets

Het tweede boek van Paulien Cornelisse over de Nederlandse taal, "En dan nog iets", viel me eigenlijk tegen. Het kan niet tippen aan haar eerste taalboekje "Taal is zeg maar echt mijn ding".
Ik kreeg het idee dat de lol er voor Paulien zelf ook af was bij het bundelen van haar stukjes. Flauwe grapjes en wazige aannames maakten bij het lezen van dit boek, het eerste nog iets leuker.
Snel vergeten.

dinsdag 23 juli 2013

WTC

"World Ticket Center (WTC) is sinds 1983 een van de grootste zelfstandige reisorganisaties van Nederland. In de laatste 29 jaar is World Ticket Center een begrip door geheel Nederland op het gebied van vliegreizen.
World Ticket Center biedt vliegreizen over de gehele wereld aan, van losse vliegtickets, tot compleet verzorgde reizen, tot wereldreizen!"

Tot zover het reclamepraatje van het andere WTC.
Persoonlijk vind ik de reclamecampagne van dit WTC een ongelukkige keuze.
Ik associeer een vliegtuig in combinatie met het andere WTC (World Trade Centre) met heel andere zaken.

maandag 22 juli 2013

Fryslân frij

De Friezen van zowel ten westen als ten oosten van De Lauwers, hebben onverwacht hun krachten gebundeld. Na de uitspraak van premier Rutte "als u eruit wil, en een meerderheid van uw bevolking steunt dat, dan is dat mogelijk. Dan belt u even en dan regelen we dat", sloeg in als een bom.
Rollen prikkeldraad werden aangeschaft, palen werden de grond ingeslagen, onderlinge geografische vetes werden bijgelegd en een telefoontje werd gepleegd. Naar Den Haag.

Het Limburgse huis zou misschien te klein zijn geweest, in het Noorden werden de woorden van Rutte beschouwd als verlossende.
Gaswinningen van zowel land, als van de zee (binnen de nieuwe territoriale wateren) kunnen worden gehalveerd. De opbrengsten blijven binnen de noordelijke grenzen, aardbevingen blijven uit, zonnen- en windenergie kunnen zonder interventie van grote multinationals worden opgewekt.

Historicus Rutte was zich heel erg bewust van het grote onrecht dat de Friezen in 1795 is aangedaan en wilde zijn populistische woorden graag in Leeuwarden en Groningen herhalen.

Caribische eilanden die het Koninkrijk der Nederlanden willen verlaten, mogen direct weg. Premier Rutte heeft dat tijdens zijn werkbezoek aan de Antillen gezegd.
Volgens Rutte reageerden de eilanden verbaasd toen hij met zijn aanbod kwam. "Ik zei: als u eruit wil, en een meerderheid van uw bevolking steunt dat, dan is dat mogelijk. Dan belt u even en dan regelen we dat," aldus Rutte.

Rutte hoopt met zijn opmerking te voorkomen dat de eilanden opnieuw bij Nederland aankloppen voor financiële steun. Hij wil zich houden aan de afspraken die in 2010 zijn gemaakt.
Opnieuw onderhandelen is geen optie, zegt Rutte in De Telegraaf. Een breuk met het koninkrijk is het enige waar de eilanden bij hem nog mee aan mogen komen. "Ik geef nul ruimte voor een ander debat."

Zes eilanden in het Caribisch gebied maken deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. Aruba, Curaçao en Sint Maarten hebben een autonome status. Bonaire, Saba en Sint Eustatius zijn bijzondere Nederlandse gemeenten.
D66-leider Pechtold vindt dat Rutte met zijn opmerkingen een populistische toon aanslaat. Wat hij zegt is voor een historicus ongepast en voor een premier weinig diplomatiek, aldus Pechtold tegen de NOS. Nederland heeft een geschiedenis van 400 jaar met de eilanden, dus een premier moet zorgvuldig formuleren, vindt Pechtold. "Stel dat hij dit over Limburg had gezegd. Dan was het huis te klein geweest.''

Bron: nos.nl

zaterdag 20 juli 2013

Zwart

Er komt nog een seizoen, maar Breaking Bad had net zo goed na het vierde seizoen afgelopen kunnen zijn.
Een kartel is weggevaagd, de concurrent die te lijden had onder dat kartel is uit de weg geruimd, zodat de twee hoofdrolspelers, die tegen wil en dank aan dit spel meededen, opgelucht adem kunnen halen.
Er werd naar een zeer spannend slot toegewerkt, waarna een mooie fade naar een zwart beeld passend was geweest, om deze fantastische serie af te sluiten.

Maar het is de serie eigen om tussenweggetjes te creëren, zodat het wemelt van de losse eindjes. Ik ben benieuwd wat het vijfde en laatste seizoen zal brengen.



donderdag 18 juli 2013

Waterpistool of volle zak?

The Kings of Leon hebben een hele slechte plaat gemaakt. Of album. Zo slecht, dat ik het de moeite niet waard vond om dat album aan te schaffen. En dat betekent nogal wat.
De familie van Leon werd mij te commercieel, de nieuwe schare fans die dat aantrok schaamt zich er niet voor om de successupporter uit te hangen en de passie op het podium was er helemaal uit.
Lekker strak je setjes spelen, cashen en douchen.

Hopelijk zijn we nu af van de gospel en de zeikerige ballads.
Onderstaand nummer Super Soaker, hoogstwaarschijnlijk refererend aan de cumshots van Caleb in de gezichten van zijn vrouwelijke fans (sorry, dit is wat de urban dictionary er van maakt), is een nummer dat qua album valt tussen Because Of The Times en Only By The Night. Als dit nummer representatief is voor het nieuwe album Mechanical Bull, dan hebben ze mijn sympathie herwonnen.
 

maandag 15 juli 2013

Wat de kijker niet zag

We zien een beetje boze vrouw een huis verlaten.
Een buurvrouw komt bezorgd een kijkje nemen en ontdekt een oude buurman op de grond liggen, temidden van de restanten van een kapot modelbootje.
Ouderenmishandeling is de boodschap.

Maar wie zegt dat dit niet terecht was?
Misschien zat die ouwe knar met zijn vieze poten aan de kinderen van de boze vrouw. Dit heeft ze gemeld bij de politie, maar die heeft geen tijd om een enkele beschuldiging na te trekken. Dus heeft ze uit frustratie het recht in eigen hand gemomen. Geef haar eens ongelijk.

Misschien was die schijnheilige wel fout in de oorlog? En lachte hij die vrouw dagelijks uit als zij voorbij fietste, haar er op attenderend dat hij, over de lijken van haar grootouders, wel vrolijk doorleeft?

Als kijker zien we niet alles, maar het blijft o zo belangrijker om objectief te blijven.
Hoe zielig dat menneke ook acteert.




zaterdag 13 juli 2013

Koning

I'm the lizard king.
I can do anything.
Vriend Jim kon het mooi vertellen, maar het bravht hem uiteindelijk de eeuwige slaap. En dan doe je bar weinig. Geloof me maar, ik kan het weten.
Peter Garrett echter trof de koning slapend aan. Weet hij veel.

maandag 1 juli 2013

Taal

Ik kreeg van een collega twee boekjes in mijn handen gedrukt.
Boekjes over taal. Omdat ik een weblog heb, soms teksten van collegae redigeer en het wel leuk vind met de taal te spelen, dacht mijn collega dat de schrijfsels "Taal is zeg maar echt mijn ding" en "En dan nog iets" van Paulien Cornelisse, zeg maar echt iets voor mij zouden zijn.

Het eerste boek heb ik gelezen, met plezier. Ook al is het in 2009 verschenen, nog altijd zijn sommige modewoorden en -uitdrukkingen actueel. Helaas, vermeld ik er bij.
Hoewel ik geen taalpurist ben en het Nederlands niet mijn moedertaal is, vind ik het tenenkrommend hoe het gebruikt wordt. Het spelen met de taal ontbreekt bij het gros, alhoewel dat toch, om de verveling van iets saais als de taal, erg leuk is om te doen.

zondag 30 juni 2013

Mooi liefdesverdriet

Zondagmiddag.
De laatste drie afleveringen van het tweede seizoen van The Walking Dead, met de kids, er doorheen gejast. Straks verder met de laatste vier aflevering van het derde seizoen van Breaking Bad.
Maar tussendoor even pinguinradio opzetten (of is het aanzetten?) en ik val meteen met de neus in de spreekwoordelijke boter. Diamonds van Boxer Rebellion is nog net te horen. Wat klinkt dit nummer prachtig. Logisch, duidelijk, maar ook prachtig.
Voor jullie, van mij.


Pretty little thing did you feel something
Did you always want me to be something
To mend a broken a heart
From a Devil of shallow nonsense
Turned your world upside down

Whatever said that it'd mean something
Whatever said that it'd mean nothing
And did I look the part
When it's all said and done
When it's all said and done

I'm no good next to Diamonds
When I'm too close to start to fade
Are you angry with me now
Are you angry cause I'm to blame

I'm no good next to Diamonds
When I'm too close to start to fade
Are you angry with me now
Are you angry cause I'm to blame

Never wanna hide the truth from you
Just hang my head what I put you through
I wasn't good enough
When what's done is done love
When it's all said and done

But I'm

No good next to Diamonds
When I'm too close to start to fade
Are you angry with me now
Are you angry cause I'm to blame

Cause I fall away
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was

I'm no good next to Diamonds
When I'm too close to start to fade
Are you angry with me now
Are you angry cause I'm to blame

I'm no good next to Diamonds
When I'm too close to start to fade
Are you angry with me now
Are you angry cause I'm to blame

Cause I fall away
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was
Further than I ever was

I have no words

Intussen in het Wilde Westen (48)

Karamelsiroop giet of smeer je over de borsten van een vrouw. En daarna lik je het er weer af. Want als siroop in aanraking met de beha of andere kleding komt, dan blijft dat zo vies aan het lichaam plakken. En zie dat er op 30 graden wassen maar eens uit te krijgen.
Karamelsiroop, echter, doe je nooit in je koffie. Nooit. Dat doe je gewoon niet.

In Amerika echter is men zo goedgelovig en schrikt men als iemand de karamelsiroop daadwerkelijk voor het enige juiste doeleind gebruikt.
Plotseling is het toegestaan het alarmnummer te bellen en zonder bewijs, slechts op aangeven van waarschijnlijk een preutse en jaloerse mudts die dienst had achter het loket, wordt iemand veroordeeld voor het uiten van een soort van genegenheid.

Een Amerikaanse vrouw moest vrijdag voor de rechter verschijnen omdat haar vriend in een drive-through van McDonald’s karamelsiroop over haar blote borsten goot en het er vervolgens weer aflikte.

 

De 32-jarige Sarah Lee Linaburg uit Martinsburg in de Amerikaanse staat West Virginia, meldde zich op 27 april, rond middernacht, samen met haar vriend in hun paarse Chrysler bij de drive-through van de plaatselijke McDonald’s. 
Het duo deed hun bestelling en betaalde. De man vroeg om wat extra karamelsiroop voor in zijn koffie. Toen de employee van het restaurant hem de siroop overhandigde, trok Linaburg haar bloesje uit. Vervolgens goot de man de siroop over haar blote borsten en likte hij het kleverige goedje er weer af. Daarna reed het tweetal weg.




Het personeel van het restaurant noteerde de gegevens van hun nummerplaat en belde daarna onmiddellijk het alarmnummer. De toegesnelde politie bekeek de beveiligingsbeelden van het restaurant, maar daar was niets op te zien.
Aan de hand van de nummerplaat kwam de politie achter het adres van Linaburg, waar de paarse Chrysler voor de deur stond. De vrouw ontkende in alle toonaarden betrokken te zijn bij het incident, maar aan de hand van een foto wisten medewerkers van het restaurant haar te identificeren. 
Linaburg werd gearresteerd en na het betalen van een borgtocht van 4.600 euro weer vrijgelaten. Vrijdag kwam ze voor de rechter, zo meldt The Journal. Ze wordt beschuldigd van exhibitionisme en liegen tegen de politie.

Bron: nu.nl

woensdag 26 juni 2013

Chris Chameleon (4)

Afgelopen zaterdagavond bracht Chris Chameleon weer een bezoek aan Theater Meerzigt in Eastermar. En ik aan hem, met vrouw, kinderen en Rino in mijn kielzog.
Meester Chris gaf ons een klein anderhalf uur een soort van vrijaf. Een muzikale apenkooi, zoals u wilt.
Bij al zijn andere concerten die ik bijwoonde werd het publiek getrakteerd op en les gegeven in Zuid-Afrika, in hal haar facetten. De geschiedenis, de taal, de cultuur, Ingrid Jonker en de heer Mulders eigen beslommeringen.
Deze avond was de aanpak geheel anders. Hij pingelde een aantal nummers achter elkaar, waarna het verzoekuurtje begon. Hij heeft zo'n 300 nummers geschreven, opperde hij, dus kon er vast wel een paar op afroep spelen. En dat pakte goed uit.

Een breed scala werd netjes geroepen en Chris speelde ze bijna allemaal feilloos. Zelf koos hij voor de Frysktalige versie van As Jy Weer Skryf, dat ondanks zijn bescheidenheid toch een razendknappe uitvoering opleverde.
Mijn verzoek zou zijn geweest Lag, maar dat werd overstemd door de enthousiaste bezoeker die vlak voor mij zat en wiens stemvolume dat van mij overtrof.

Eén nummer dat ik niet kende, bleek weer een leuk nummer van Boo te zijn. Zo verklaarde de heer Chameleon na het optreden. Acoustisch klinkt het mooier dan de studioversie, aangevuld met een breed scala aan instrumenten. Maar voor mijn eigen verzameling plaats ik de link naar het nummer hier onder.
Helaas krijg ik bij het linken naar deze clip op YouTube een melding dat het niet bestaat. Maar het is er wel degelijk.

http://www.youtube.com/watch?v=w2TOmwApM04

woensdag 19 juni 2013

Treinen

Bij het binnengaan van station Leeuwarden, werd ik onthaald op de klanken van Nick en/of Simon. Heel fijn van die jongens, maar dat niet gehoeven. Echt niet. Het paste echter wel perfect in het pesterige sfeertje van vandaag.
Een sneue bijkomstigheid was dat er hordes fans rondom de Volendammers stonden. Maar ja, weten zij veel.

Niet geheel toevalligerwijs namen zowel Nick als Simon plaats in mijn coupé, er zat slechts één klasse verschil tussen. Dichterbij konden de heren niet komen en ook daar had ik geen bezwaar tegen.

Nog veel sneuer waren de moeders met de net-volwassen dochters die met goedkope compactcameraatjes rondrenden, in de hoop de driehonderste foto van het duo te knippen. De geheugenkaartjes waren blijkbaar nog niet vol.
Vol afgunst en gespeeld verdriet staken ze niet onder stoelen of banken wat zij vonden van de vier meereizende bewakers en de groupies die wèl dicht bij hun idolen mochten staan.

Heel even overwoog ik mijzelf bekend te maken, maar daar was ik niet voor in de mood.

zondag 16 juni 2013

Verboden te lezen (6)

Het zesde boek dat ik las uit de serie Verboden Boeken van de Volkskrant was het dertiende in de serie. Een lekker dun boekje, dat ik tussen neus en lippen even heb gelezen.
Schaaknovelle van Stefan Zweig handelt over een toevallige schaaktweekamp op een boot.

Czentowitz, wiens schaaktalent bij toeval wordt ontdekt en hem zo helpt ontsnappen aan een uitzichtloos bestaan, is niet in staat een schaakspel blind te spelen en moet een schaakbord voor zich hebben om te kunnen spelen. Hij heeft echter slechts interesse in het geldelijk gewin en zijn talent heeft hem hoogmoedig gemaakt.
Zijn tegenstander is Dr. B., een advocaat zonder speciaal schaaktalent die, na vier maanden eenzaam opgesloten te zijn door de gestapo een schaakboek met 150 beroemde partijen steelt en dat gebruikt om zijn geestelijke stabiliteit te bewaren door alle partijen, uit het hoofd, na te spelen. Nadat hij tegen zichzelf probeerde te spelen, ontwikkelde hij een soort van schizofrenie.

Dit boek werd door Zweig in ballingschap geschreven, zonder erg veel verstand te hebben van schaken. Bijzonder stukje literatuur.

vrijdag 14 juni 2013

Milky Chance - Down by the river

Onder het werk stiekem luisteren naar Pinguinradio.
En weer komt er een juweeltje voorbij drijven.
Een kippenvelexemplaar dat voortkabbelt op mijn emotionele rivier.


woensdag 12 juni 2013

Suppen

Ik heb me laten verleiden tot het deelnemen aan een clinic suppen. Alhoewel, verleiden?
De organisatrice heeft mij op de deelnemerslijst geplaatst en ik als makke stagiar heb vanzelfsprekend geen enkele inbreng in zaken die mij aangaan.
Ik stelde mij voor dat ik drie kwartier nodig zou hebben om, na enkele malen van de plank te zijn geflikkerd en er weer te zijn opgeklauterd, te concluderen dat stand up paddling niets voor mij zou zijn.
Maar het tegendeel is waar. Het was even wennen op een surfplank en dan vooral om mijn evenwicht te hervinden. En na een paar minuten op het water van de Leeuwarder Prinsentuin te hebben gekabbeld, werden we figuurlijk in het diepe gegooid. Een lange roeitocht door de grachten van de Friese hoofdstad was een schitterende ervaring.
Geen last van vermoeidheid of uitvalverschijnselen, maar dat kwam mede door de motiverende werking van de aanwezigheid van collega's.
Ik heb mezelf letterlijk in het diepe gegooid toen ik mijn snelheid verkeerd had ingeschat bij het naderen van een grachtpijp.
De natte kleren droogden in de zon, die deze dag speciaal voor ons tevoorschijn was gekomen, en in de zachte wind die nauwelijks hinderlijk aanwezig was.
Na de suptocht volgde een chilltocht op de partysloep, waarop ik in no time 3 flesjes van het 140 jaar jonge bier wegtikte.
Enkele dames besloten in hun enthousiasme, mede veroorzaakt door de aanwezige Prosecco, te gaan trainen om daarna deel te nemen aan de 11-steden suptocht.
Van mij mogen ze.

zondag 9 juni 2013

Een andere liefde

Als je een nieuwe relatie hebt, maar je zit nog met de vorige in je hoofd.
Dat is pijnlijk voor twee partijen. Zielenpijn die weg moet slijten, maar nooit echt zal verdwijnen.


I wanna take you somewhere so you know I care
But it's so cold and I don't know where
I brought you daffodils in a pretty string
But they won't flower like they did last spring

And I wanna kiss you, make you feel alright
I'm just so tired to share my nights
I wanna cry and I wanna love
But all my tears have been used up

On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up

And if somebody hurts you, I wanna fight
But my hands been broken, one too many times
So I'll use my voice, I'll be so fucking rude
Words they always win, but I know I'll lose

And I'd sing a song, that'd be just ours
But I sang 'em all to another heart
And I wanna cry I wanna learn to love
But all my tears have been used up

On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up

I wanna sing a song, that'd be just ours
But I sang 'em all to another heart
And I wanna cry, I wanna fall in love
But all my tears have been used up

On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up
On another love, another love
All my tears have been used up 

zaterdag 8 juni 2013

Trendsetter?

In 2006 gold op het kantoor waar ik werkte een enigszins dubbelzinnig kledingvoorschrift.
Op zeer warme dagen mochten mannen mochten geen korte broeken dragen, vrouwen mochten dat wel. Vrouwen mochten ook rokken dragen. Zelfs tegen rokjes bestond geen bezwaar.
Het verhaal ging dat enkele dames, die tegen de top aanschuurden, behaarde mannenbenen afzichtelijk vonden. Op mijn beurt vond ik vele rokjes te klein. De overdaad aan voorbarig en overbodig vrouwenvlees ontnam mij alle werklust.

Korte broeken mochten niet, in een gebouw dat verstoken was van elke vorm van koeling. Maar rokken werden wel toegestaan. Vlug een zwarte effen kilt via het internet besteld, bijpassende zwarte kousen en een Ghillieshirt opgesnord en zo geprobeerd een statement te maken.
De dames met een fototoestel op hun mobieltjes hadden het er maar druk mee.

Een ludieke actie in Zweden zorgt voor misplaatste trots bij mij.
Heel even kwamen de woorden van vriend Adam naar boven:
 
"We don't follow fashion, that would be a joke.
You know we're gonna set them so everyone can take note."

Zweedse machinisten mogen van de directie geen korte broeken meer dragen. Omdat het in de bestuurderscabines van de treinen wel 35 graden kan worden, dragen de mannen nu rokken.


De directie van Arriva in Zweden besloot in 2012 dat machinisten van de Roslagsbanan, een treindienst die in en rond Stockholm rijdt, alleen nog een rok of een lange broek mogen dragen. Korte broeken werden verboden.
Omdat de temperatuur in de bestuurderscabines in de zomer echter op kan lopen tot 35 graden, dragen ook de mannelijke machinisten nu rokken.

De directie heeft besloten de mannen toe te staan de rokken te dragen, omdat ze anders aangeklaagd kunnen worden wegens discriminatie.

Representatief


Volgens een woordvoerder van het bedrijf zien de mannen er nog steeds representatief uit, aangezien de rokken een 'meer formele uitstraling hebben dan korte broeken’. 
In september gaat de directie opnieuw vergaderen over de kledingvoorschriften.

bron: nu.nl

woensdag 5 juni 2013

Emden

Als stagiair op een afdeling waar een uitje is gepland, val ik natuurlijk met de neus in de spreekwoordelijke boter.
Een uitstapje naar het Oostfriese Emden op een zonovergoten dag kan niet op tegen een dag op kantoor.

Een rondleiding door het Ostfriesische Landesmuseum, met onder andere de tenstoonstelling "Land der Entdeckungen, die Archäologie des
friesischen Küstenraums", een wandeltochtje door het, na een bombardement verwoeste, maar reeds gerestaureerde deel van de stad, onthaast op een drijvend terras en vervolgens heerlijk gegeten in Leeuwarden.

En passant hoorde ik dat ik op de deelnemerslijst sta van een clinic suppen. Is het niet leuk, dan heb ik wèl voer voor een blogje.
Heerlijk zo'n snuffelafdeling.

zondag 2 juni 2013

De Heimweefabriek

Van een collega kreeg ik De Heimweefabriek, geheugen, tijd & ouderdom van Douwe Draaisma in de handen gedrukt. Een interessant boekje over bovenstaande subtitel.
Een samenvatting hierover maken vind ik lastig, daarom volstaat het analyseren met de volgende quotes uit het boek.

"Maar de echte heimweefabriek is de tijd, die van iedereen een landverhuizer maakt. In de ouderdom kom je tot de conclusie dat je, zonder je ooit te hebben aangemeld, zonder dat je er zelfs maar erg in had, toch door een emigratiecentrale bent uitgezonden.
Ook als je bleef zitten waar je zat, opgroeide temidden van wat je vertrouwd was, dan nog scherpen je reminiscenties je in dat je al lang niet meer in het land van je jeugd verblijft. Je bent in den vreemde beland zonder ooit te zijn vertrokken. Terugreizend in het geheugen moet je vaststellen dat heel veel alleen nog maar in  je herinnering bestaat."

Kortom: De Heimweefabriek maakt duidelijk dat de tijd niet alleen iets doet met het geheugen, het geheugen doet ook iets met de tijd.

donderdag 30 mei 2013

Sken

Jumbo supermarkten heeft Sken geïntroduceerd.
Sken is een handscanner waarmee je je eigen boodschappen kunt scannen. Bij de speciale kassa aangekomen hoef je je boodschappen niet meer uit de kar te halen, om ze vervolgens weer in je kar te stoppen. Je geeft Sken aan de cassière, die leest het bedrag uit en vertelt je wat je moet betalen.
Dat is natuurlijk hartstikke gemakkelijk en gaat net zo lang goed tot er foutjes in het scannen sluipen of tot er iemand zo slim is te gaan semi-shopliften.
Om dat laatste enigszins te voorkomen heeft Jumbo iets slims bedacht: de steekproef.
En wie viel bij zijn eerste Skenrondje een steekproef ten deel en viel door de boodschappenmand?
Juist.

Uit angst voor een winkeldief te worden aangezien, scande ik zeer opzichtig de artikelen die ik in mijn mandje legde. Bij voorkeur deed ik dat in de buurt van iemand die het bedrijfstenue van Jumbo droeg.
Bij elk gescand product controleerde ik het schermpje van Sken en concludeerde dat ik alles netjes had gescand. Totdat een zeer zenuwachtige beginneling achter de kassa mij moest steekproeven. Het pond gehakt dat ik als laatste in mijn mandje had gedaan èn had gescand, kwam niet in het geheugen van Sken voor.
Het gevolg was dat ik alle boodschappen alsnog op een lopende band bij een reguliere kassa moest gooien.

Kwaadwillende mensen kunnen met een beetje mazzel zeer voordelig boodschappen doen. Maar een haperende Sken laat een eerlijke consument flink zweten.


vrijdag 24 mei 2013

Zwart en wit

"Als ik naar je kijk, dan zie ik zwart. Ik zie geen aura's of zo, maar zwart is de kleur die bij me opkomt als ik je zie en met je praat."
Mijn repliek dat als er een donkerder tint dan zwart wordt uitgevonden, ik dat best zou gaan willen dragen, werd niet met enthousiast gelach ontvangen.
Ik ben dan wel een zwartkijker van aard, maar bovenstaande werd als compliment bedoeld. Een terechte karakteromschrijving waar ik wel trots op ben. Niet altijd even vrolijk en hard proberend een beetje mysterie vast te houden.

Ik rijd echter in een witte Volvo.
En wat werd er, nog niet zo heel lang geleden, schamper over die kleur gesproken.
Een witte auto, daar wil je toch niet in rijden? Elk beetje vuil zie je zitten en een auto met die kleur raak je nooit meer kwijt. Wit verkoopt niet. Alsof ik de auto zou willen verkopen.. Hij doet het, dus waarom vervangen?

Maar wat zie ik sinds kort om me heen? Wit is ineens enorm hip geworden als autokleur. Overal om me heen zie ik van heel veel automerken witte uitvoeringen rijden. Bij mij in de wijk zijn onlangs nog twee puiken karren omgeruild voor een witte BMW en een witte VW. Mannetje en vrouwtje rijden beide in het wit.

Hij mag het dan nog wel doen, maar ik zie nu ineens heel veel redenen om de auto te verkopen.
Misschien is een zwarte wagen iets voor mij?

donderdag 23 mei 2013

Traan

Vitalis waarschuwde Remi ooit om nooit achterom te kijken. Kijk vooruit, naar waar je naar toe gaat. Achter je ligt wat geweest is.
In de trein naar huis reed ik achteruit. Om toch terug te kijken op de leuke dingen van vandaag en om de dingen die komen gaan nog niet te hoeven aanschouwen.

Een paar stoelen verderop, scheef tegenover mij, zit een jonge dame. Ze luistert, net als ik, naar muziek. Bij mij staat ineens Water and Power van Cold War Kids op.
Zou zij er ook naar luisteren? Ik denk bijna van wel.
"Cry and move on" schalt de zanger in mijn oren en ik zie dat bij de jonge dame de ogen vol lopen. Ik zou me nog kunnen vergissen, misschien valt het licht wat ongunstig. Maar een rollende traan over een wang wordt vlug weggeveegd.

Ik kijk naar buiten en verdrink in de witte wolken die afsteken tegen een felblauwe lucht.
Het droevige melodietje gaat door en haar ogen worden maar niet droog.
Als ik wil uitstappen blijf ik even bij haar staan, leg een hand op haar schouder en knijp even licht. Ik hoef dit niet te doen en misschien wil ze het niet.
Lachend kijkt ze naar me op en met de ogen vol tranen zegt ze: "Het gaat wel".

Cry and move on.



Minus the car, look past the dress
Beyond the pearls, who will protect
Drunk on the stars, shadows evolve
No resume, no diamond lane

Are you willing? Are you brave?
Who could make you feel afraid?

Mean what you say, make your mistakes
Head of silver and gold, your feet crumbling clay
Forever be yours, counting the hours
The salt in the mines and the water is ours
The water is ours, the water is ours, the reservoir

Are you willing, are you brave?
Who could make you feel afraid?
Will you give more than you... give more than you take?
Will you show us what you're... show us what you're made?

Cry and move on
Cry and move on
Cry and move on
Cry and move on

What you're hiding from? You could be fighting, come on.
What you're hiding from? You could be fighting, come on.
What you're hiding from? You could be fighting, come on.
What you're hiding from? You could be fighting, come on.
What you're hiding from? You could be fighting, come on.

dinsdag 21 mei 2013

Ray Manzarek

Op één dag komen, apart van elkaar, twee herinneringen aan een rit onder het maanlicht bij elkaar.
Twee gedachtes die zonder afspraak of duidelijke aanwijzing samenvallen.
En op diezelfde dag overlijdt vriend Ray, die prachtige dingen met de toetsen kon maken.
Het heeft zo moeten zijn. En toeval bestaat niet.


zondag 19 mei 2013

Mijn ochtend

Saint Thomas was vatbaar voor verslavingen en vocht tegen zijn innerlijke demomen.
Misschien was hij wel manisch-depressief.
Hij zocht hulp, kreeg die ook in de vorm van een opname en voorgeschreven medicamenten.

Op 10 september 2007 werd zijn zielloze lichaam in zijn appartement in Oslo gevonden.
Noren praten niet graag over de toedracht van onnatuurlijke doden, dus werd het heengaan van Thomas geweten aan een ongelukkige combinatie van medicijnen.

In My Morning beschrijft hij zijn aandoening, die uiteindelijk tot zijn dood zou leiden.
Zou hij geweten hebben dat het zo zou eindigen?


I have heard your music and it
Sounds pretty good
I turn it up in the morning
Trying to find the mood

I have spent some time
In a mental institution
But it didn’t work for me
So it’s better to be free

For me the times are changing
I feel it every day
I leave my bed in the morning
That’s the only way

[Chorus]
Don’t leave me with my doctor
On the telephone
He’ll set me up with some medicine
To medicate the dog

Don’t leave me with my doctor
On the telephone
He’ll set me up with some medicine

Next week you can come over
To my precious place
Put up in my studio
Get ready for the race

We might even have some time
To go out for a drink
Soon this will be over
And I won’t need my shrink

zondag 12 mei 2013

Ontwaken (6)

Ik ben al een poosje wakker. Nog wel, want over niet al te lange tijd zie ik mijn bed weer.

Maar voordat ik mijn nest weer in duik, wil ik het liedeke waar ik mee wakker werd (in mijn hoofd, niet op de wekkerradio, want deze laatste zet ik niet aan in het weekend) nog wel even met u allen delen.


Oriëntatie (2)

De kop is er af.
Na onderlinge afspraken met mij, mijn leidinggevenden en toekomstige stagecollega's is het dan eindelijk zo ver. Mijn snuffelstage op een andere afdeling is een feit.
Voor een periode van drie maanden loop ik twee dagen per week stage op een beleidsafdeling die zich bezig houdt met cultuur, taal, onderwijs, jeugdzorg en nog meer van dat soort dingen.

Mijn stagejuf, zonder zweep, voorzag me van heel veel leesvoer, sleepte me mee naar twee overleggen en heeft voor volgende week een uitstapje met een gedeputeerde voor mij in petto. Erg leuk, erg anders.
Tot nu toe heb ik gen spijt van deze voor mij gedurfde stap, maar wat niet is, kan nog komen.

vrijdag 10 mei 2013

Miles Kane

Vanmiddag dacht ik een cover te horen van Black Cat John Brown van Alamo Race Track.
De eerste tonen van Don't Forget Who You Are van Miles Kane doen mij na een halve dag beluisteren nog steeds denken aan het Nederlandse product, maar deze nieuwe van de heer Kane luistert weer heerlijk weg.
Ook weer een dankuwel voor pinguinradio.nl


donderdag 9 mei 2013

Verboden te lezen (5)

Mijn vijfde boek uit de serie Verboden Boeken van de Volkskrant was het vierde, Misdaad en Straf van Fjodor Michajlovitsj Dostojevski.
Een student met  übermensch-ideeën vermoord (eindelijk) na 100 pagina's een oud vrouwtje en haar zuster. Vervolgens is het een flinke klus om je door de resterende 470 bladzijden te worstelen. Herhaling op herhaling, wisselend gebruik van variaties op de namen van de hoofdrolspelers en een tergend langzame ontwikkeling in het verhaal.

De epiloog is een heerlijke afsluiting. Waar het hele boek een periode van drie maanden bestrijkt, vertelt de epiloog in zes bladzijden iets over de aanloop naar acht jaar Siberië. Want de dader wordt gepakt.
Zo, boek uit, op naar het volgende.

vrijdag 3 mei 2013

Ja, maar ...

In heel vroeger tijden kon een mannetje aan de opgezwollen, rode schaamlippen zien dat een vrouwtjesexemplaar vruchtbaar was. Dat was verrekte handig, want het scheelde al gauw bossen rozen, dozen chocolade, mooie praatjes en geveinsde betrokkenheid en medeleven.

Later droegen vrouwen deze boodschap tot verleiden uit, middels het dragen van een rode substantie op de gezichtslippen. Deze substantie bestaat hedentendage uit dingen als koolteer, chlorophyl, butylhydroxyanisol en petroleumproducten. Je moet het maar willen.
Maar weinig vrouwen weten nu nog wat de essentie van het dragen van lippenstift is en dat is eigenlijk best wel lachwekkend. Helaas is knalrood weer helemaal in, met name in combinatie met bleke huidjes. Dat roept toch weer associaties op met goedkope manieren van verleiden.

Ik snap die Turken wel.

Het vrouwelijke cabinepersoneel van Turkish Airlines is boos vanwege het verbod op felgekleurde lippenstift dat de Turkse luchtvaartmaatschappij heeft ingevoerd. Als protest tegen de maatregel hebben tal van vrouwen een afbeelding van zichzelf op internet gezet waarop ze felrode lippenstift dragen.
Het lippenstiftverbod is een van de vele conservatieve stappen die de snelgroeiende Turkse luchtvaartmaatschappij de laatste tijd heeft ondernomen. Critici zeggen dat de maatregelen onderdeel uitmaken van een patroon waarin de Turkse overheid het land dwingt te islamiseren

Bron: volkskrant.nl

maandag 29 april 2013

Herrie

Als het weer het toelaat, een absolute vereiste, dan neem ik buiten plaats op ons loungemeubilair. En als het even kan dan zo ongekleed mogelijk.
Ik moet eigenlijk niets hebben van heel veel warmte en van veel zonlicht kreeg ik hoofdpijn. Mijn vrees langzaam te veranderen in een vampier, werd door mijn huisarts ontzenuwd, door te beweren dat vampieren niet bestaan. Maar ach, weet hij veel.

Omdat ik mezelf heb verplicht veel rust te nemen, durf ik ook de tijd te nemen om te bakken in de zon. En als ik dan toch een kleurtje krijg, dan het liefst op zoveel mogelijk plaatsen op mijn lichaam.
Echter, er zijn twee nadelen van zonnen bij ons in de tuin.

Ten eerste geldt het principe van de groepsfotograaf.
Als jij de lens niet ziet, ziet de lens jou ook niet. Kortom, je harses zal niet op de foto komen als jij de camera niet ziet. Deze stelregel geldt ook voor zonners in het algemeen.
Als jij het slaapkamerraam of het zolderraam van één der buurlieden ziet, dan zal een zich achter dit raam opgestelde persoon jou ook kunnen zien. Mind you.
Als oplossing herinrichten wij onze tuin zodanig met heesters en bamboe, dat inkijk op onze zonplek tot een minimum wordt gereduceerd.

Het tweede nadeel geldt de rust. Als ik rustig wil zitten, dan gaat dat niet zonder rust. En die heb ik niet tot nauwelijks.
Als de zon zich ook maar even laat zien, dan wordt er bij mij in de buurt op steevast vier plekken buitenshuis geklust. Zagen, schuren, boren, slijpen. Het hele assortiment van bouwgeluiden schalt door de buurt. Ik heb me geërgerd, maar dat doe ik niet meer. Of in ieder geval minder.
Want ik heb zelf een lawaaimaker aangeschaft.

Oké, het ding vreet stroom, maar ik gebruik 'm slechts vier keer per jaar. Heb ik mezelf beloofd.
Het snoeiafval hoeft nu niet meer weken of zelfs maanden in het zicht weg te teren, wachtend tot een familielid met een bakkie tijd heeft om de troep naar de gemeentelijke overstort te brengen.
Vanaf nu doe ik met mijn hakselaar vrolijk mee met de herrieschoppers in de buurt. Ik ben geen meeloper, maar "If you can't beat them, join them" vind ik wel leuk klinken.


zaterdag 27 april 2013

Afrika volgens Chimango

Een Spaanstalig eerbetoon aan Afrika, gehuld in een Caraïbisch jasje.
Niets nieuws, voornamelijk leentjebuur-project van en met Manu Chao, die zijn samples ook weer beschikbaar stelde voor het blinde Malinese echtpaar Amadou en Mariam. Maar dit klinkt wel lekker zomers.
Bij gebrek aan en een verlangen naar ouderwets zomers weer, moet u maar denken.


dinsdag 23 april 2013

Treinenman

"Dit is nou humor van onze tijd", legde ik mijn dochter uit, toen ze heel vreemd naar onderstaand filmpje keek. Ze begreep dat het een sketch is, maar vond het toch een raar filmpje.

Onze tijd, dacht ik nog eens hardop. Wat klinkt dat raar. En oud.
"Je wordt ouder papa", zong Peter Koelewijn. Ook dat kan geen van mijn kinderen zich herinneren.

De treinenman. Toen Jiskefet ineens weer ouderwets ongrijpbaar werd na het te populair geworden Lullo's. Heerlijk dit.
En Raarrrr!


Hoor eens wat ik voel

Momenteel breng ik de dagen door met lezen, gitaar spelen, gamen en surfen. Dat laatste op het internet.
Tijdens het lezen (en gamen) luister ik alleen maar naar Pinguinradio. Ook op het internet.
Op het werk werd ik kapot gemarteld met de slechte meuk uit de jaren '80. Elke andere collega vindt dat juist erg mooi, want wat je kent kun je mee blèren. Ik ben geen jurylid, maar ik heb wel het vermogen om te oordelen dat meezingen geen garantie is voor een kwaliteitsimpuls.

Elke dag hoor ik heel veel nieuwe nummers op Pinguinradio en ik pik er zo maar een paar uit die ik erg leuk vind.
Onderstaand nummer is zo'n geval. Niet moeilijk, maar klinkt wel lekker.


Go down to the sea
and tell me what it is that you wanna be.
I say go down to the sea
and tell me what it is that you wanna be.

Uh uh ah!
Uh uh ah!
Uh uh ah!
Uh uh ah!

Gonna take this bone and drive me L into the sea
gonna fly this place so high that I won't know what's real
gonna pay the sky surrender I don't wanna feel
what my mama and my daddy said was real.

'Cause I can feel it, feel
I can see it, see it
I wanna show anybody who wants this feeling
'cause I can feel it, feel
I can see it, see
now I won't be there to see.

Who's got something, got something to say.
Who's got something, got something to say.

Can't you see it in your thoughts?
can you reach, it doesn't make you wanna walk
can you taste it in the feeling that you've got
tell me something or then nothing ain't so wrong.

'Cause I can feel it, feel
I can see it, see it
I wanna show anybody who wants this feeling
'cause I can feel it, feel
I can see it, see
now I won't be there to see.

And you don't know
is that I feel it strong,
I'll have my eyes set on you,
forever.

Who's got something, got something to say. x 4
If you only only only stay.

zondag 21 april 2013

Ko-nix-huis

Componist John Ewbank heeft zich boos uitgelaten over de massale kritiek op het door hem geproduceerde Koningslied en lijkt het nummer nu te willen terugtrekken.




"Na zojuist de zoveelste nageboorte op mijn twitteraccount te hebben geblocked ben ik er dan nu echt he-le-maal klaar mee", aldus John Ewbank.
"Ik ben zelf de enige paraplu in deze zeikregen en heb besloten dat ik mij niet op deze manier laat bejegenen", laat de componist van het Koningslied weten op Facebook.
"Excuses aan hen die het met mij wel een gepast lied vonden, die bijgedragen hebben aan de totstandkoming en aan hen die mij op een nette of grappige manier hebben laten weten dat zij liever wat anders hadden gehoord, maar ik trek hierbij het Koningslied terug", vervolgt Ewbank.


Bron:nu.nl

En hierbij doe ik het voorstel om massaal te reageren op de miljoenen die we stoppen in het koningshuis.
Misschien dat prins Pils of koning Bier na alle Republikeinse commentaar dan ook eindelijk in de gaten krijgt dat een koningshuis beter af is zonder volgelingen.

Ontwaken (6)

Onlangs opgepikt bij Pinguinradio (nu weer tijd voor, want ziek thuis) en sindsdien niet meer uit mijn hoofd te krijgen. Werd er vanmorgen mee wakker, zonder de wekkerradio gezet te hebben.
Lekker nummer dat mij doet denken aan kunstjes die Arcade Fire wel eens heeft geflikt.


donderdag 18 april 2013

Slijmbal

Wij Noorderlingen geven elkaar niet zo snel complimenten.
Als je iets doet voor een ander, dan is dat vanzelfsprekend. Net zoals de wederdienst die je er voor terugkrijgt.
Als het stil is aan tafel, dan smaakt het eten.

Toen ik mijn jongste dochter net bedankte voor het meehelpen bij het uitruimen van de vaatwasser, werd ik getrakteerd op een typische Noorderlingenreactie: Slijmbal.

En ik pinkte weer een vreugdetraantje weg.