Bij het binnengaan van station Leeuwarden, werd ik onthaald op de klanken van Nick en/of Simon. Heel fijn van die jongens, maar dat niet gehoeven. Echt niet. Het paste echter wel perfect in het pesterige sfeertje van vandaag.
Een sneue bijkomstigheid was dat er hordes fans rondom de Volendammers stonden. Maar ja, weten zij veel.
Niet geheel toevalligerwijs namen zowel Nick als Simon plaats in mijn coupé, er zat slechts één klasse verschil tussen. Dichterbij konden de heren niet komen en ook daar had ik geen bezwaar tegen.
Nog veel sneuer waren de moeders met de net-volwassen dochters die met goedkope compactcameraatjes rondrenden, in de hoop de driehonderste foto van het duo te knippen. De geheugenkaartjes waren blijkbaar nog niet vol.
Vol afgunst en gespeeld verdriet staken ze niet onder stoelen of banken wat zij vonden van de vier meereizende bewakers en de groupies die wèl dicht bij hun idolen mochten staan.
Heel even overwoog ik mijzelf bekend te maken, maar daar was ik niet voor in de mood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten