Het is me gelukt!
Op mijn eerste vakantiedag ben ik begonnen met een trainingsschema (zie hier) dat in totaal 90 dagen zal duren. En vandaag was mijn 45e trainingsdag.
Helaas heb ik 4 dagen achterstand opgelopen wegens probleempjes met de darmpjes, maar ik heb toch vrolijk de draad weer opgepakt.
Men zegt dan men verslaafd kan raken aan sporten. Gelukkig heb ik daar geen last van. Ik doe het met grote regelmaat met grote tegenzin, maar ik zie en voel een duidelijk resultaat. Vier kilo aangekomen (gegroeide spiermassa), fitter, leniger, soepeler en hier en daar breder.
Ik ben blij dat er resultaat zicht- en voelbaar is, want anders zou ik gedemotiveerd raken.
Ik heb echter wel een persoonlijk syndroom ontwikkeld. Ik kijk elke sessie enorm uit naar de cool down. Ik ben daar gek op. Daar leef ik naar toe en daar leef ik voor.
Het syndroom van cool down.
Ik herken helemaal wat je schrijft, althans niet over de cool down, want die vind ik vaak juist een beetje saai, liever sla ik 'm over. Maar wel over dat je resultaat ziet en voelt en dat dat motiveert! En jij hebt veel resultaat geboekt zo te lezen, wat goed!
BeantwoordenVerwijderenMijn cool down sessies bestaan uit balistische en statische strekbewegingen, waarmee je de zojuist afgetuigde spieren even heerlijk verwent.
BeantwoordenVerwijderenHeeel gjoed maaan. Mar gaa wû dan nog wel dajju zeg een potje Bamzaaie? Of bennie nôh van plan om bij de vrije jonges van sporgroep WODAN te gaan? Wan die koelûh ook grag dôwn dôr middel van lekkû van de berrûg te bôncen in hun ègenstûh drump.
BeantwoordenVerwijderenNog een paar weken en ik ben helemaal klaar voor een Wodan-sessie. Ik voel goed.
BeantwoordenVerwijderen