Dat is een kwestie van mode. Eind 17de eeuw was het voor mannen hip om een das te dragen. En in tegenstelling tot maillots, witte pruiken en overhemden van brokaat en kant, is de das een blijvertje.
De trendsetters waren Kroatische huursoldaten in dienst van het Franse leger. Zij hadden felgekleurde zakdoeken die ze om hun nek knoopten.
Koning Louis XIV nam die gewoonte over. Hij maakte de cravate (afgeleid van Kroaat) populair onder de Parijse beau monde. De das had toen nog het meeste weg van een wit kanten slabbetje. Daarna werd hij langer, korter, breder, strikvormig of wat de modemakers maar bedachten.
In Engeland ontstond het gebruik om met de vorm en kleur van de das te laten zien bij welke club de drager hoorde. En dat is eigenlijk nog steeds een beetje het geval.
Met een das laat je zien dat je bij de club van werkende mensen hoort.
En ik maar denken dat je aan de zweetdruppels op het voorhoofd en dito vlekken op een shirt (rug en oksels) kon zien of er iemand werkte.
Maar nee. Het zijn de mannen met een Kroatische snotdoek rond hun hals geknoopt, graaiend en snaaiend, en een lading bullshit geloofwaardig maken, dankzij de uitstraling die de stropdas blijkbaar heeft, die als werkende mensen worden gezien.
Waar is prins Claus als je hem nodig hebt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten