Sneeuwbaleffect

Tussen de middag zwabberde en gleed ik vrolijk door de stad. Witte neerslag had de omgeving een winterse aanblik gegeven.
Kwajongens gedrag kwam in mij naar boven met een leidinggevende in het vizier. Een goedgemikte sneeuwbal miste de beleidsmaker op een haar na. Een vrolijk witte bal tegen de ramen gemikt om de niet pauzerende collega's een beetje te doen schrikken.
Leuk.

In de binnenstad kwam een jong stel mij tegemoet. Een wannabe hiphopper en zijn teefje.
Zij had een sneeuwbal in haar handen en meteen werd mijn overlevingsinstinct wakker. Misschien had zij niet de intentie de bal naar mij te gooien, maar in de jungle is geen plaats voor twijfel. Ik nam het zekere voor het onzekere en plantte mijn rechtervuist vol in haar gezicht. Bloed accentueert overigens prachtig in sneeuw.
De hiphoppert begon te protesteren. Waar dit op sloeg (haar neus, maar dat leek me duidelijk) en of ik gek was (dat ben ik volgens sommige ingewijden).

Ik zei tegen hem: "Of jij je bitch slaat of dat ik dat doe. Dat maakt toch niks uit?"
Daar was de preadolescent het eigenlijk wel met me eens. En vrolijk vervolgden we elk onze weg.