"Nee, het gaat er niet om dat ik met haar meeleed.
Heeft de liefde wel behoefte aan medelijden? Het gaat er mij om dat ik haar bestaan voelde als mijn bestaan. U vraagt wat dat betekent? Dat is alsof u de hele last van iemands bestaan op u zou willen nemen. Alsof u die iemand sowieso zou willen ontslaan van de noodzaak van het bestaan. Alsof u voor die ander zou willen sterven, zodat hij zijn eigen sterven niet zou hoeven beleven.
En dat is iets anders dan medelijden, zoals dat meestal wordt begrepen. Voor zo'n zelfde, desnoods ingebeelde mogelijkheid voelde ik dat ik opnieuw wilde leven."
Uit: Over het doppen van bonen van Wiesław Myśliwski
Geen opmerkingen:
Een reactie posten