Ik zag net de vrij voorspelbare film The Roommate.
Een leuk wegkijkertje op en tevens aardig opvullertje van een druilerige zaterdagavond.
Maar het nummer helemaal aan het eind van de film, dus op het moment dat het beeld zwart wordt en er allemaal witte letters op het scherm verschijnen die de kijker iets mededelen (bijvoorbeeld wie de acteurs waren en wie de propboy was en zo), maakte voor mij de hele film goed. Misschien zelfs wel de hele regenachtige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten