maandag 9 september 2013

Ik leef nog

Afgelopen woensdag moest ik er aan geloven.
Namens het team van collega's mocht ik de eerste etappe van de Sup 11-City Tour peddelend op een plank afleggen, van Leeuwarden naar Sloten.
Er is een moment geweest dat ik heb ingestemd met deelname aan deze happening. En vlak voor de start had ik daar heel erg veel spijt van.

Met materiaalpech, misselijkheid en twee lege waterflessen kwam ik in Sneek aan, waar mijn buddy mij bij de waterpoort voorzag van energie en nieuwe moed. Samen met een achterblijver ben ik licht worstelend het Slotermeer overgestoken, om in Sloten te worden verwelkomd door een paar kennissen en teamgenoten.
De daaropvolgende dagen heb ik buddy gespeeld, mijn teamgenoten achtervolgd en gevolgd, om gisteravond, als kers op de slagroom, het vijfde teamlid tijdens de laatste kilometers te vergezellen en al suppend over de finishlijn te gaan.

Een gedenkwaardig evenement met een dito prestatie van ons team.
Een licht trots komt heel langzaam opborrelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten