Ik ben geen liefhebber van rap. Sterker nog: ik moet er niets van hebben.
Een schijnbaar rijmend tekstje opdreunen vind ik niet zo bijzonder. Het wordt pas leuk als degene die de tekst uitkraamt dat melodieus uit zijn of haar strot weet te persen.
Leuke raps zijn Antrap, Rapture en White Lines.
Maar die eerste twee zullen door rapliefhebbers niet serieus worden genomen.
Vanochtend werd ik wakker met een liedje in mijn hoofd.
Helaas een rap, maar gelukkig voor mijzelf was het slechts het refrein dat door mijn hoofd bleef spoken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten