Interessante man lijkt me dat, die Henny Vrienten.
In de VPRO Gids van deze week wordt een interview met hem, naar aanleiding van zijn aanwezigheid in Zomergasten van vanavond, als volgt geopend:
Ken je het verhaal van Narcissus en Goldmund van Herman Hesse? Dat gaat over twee jongens, de een kiest voor het klooster en de ander voor de stad.
Dat is natuurlijk een keuze die iedereen in zijn leven maakt; die tussen een leven van concentratie, stilte, innerlijke verbetering, of: hollekidee, zes pils.
Die scheidslijn is een belangrijk motief in mijn leven. Ik hou ook van zes pils. Maar meestal zit ik in alle rust te werken.
Ik weet niet of het zozeer een keuze is die je maakt. Volgens mij is je innerlijk voor het grootste gedeelte de oorzaak van hoe je je voortbeweegt in het leven. Je mag het een keuze noemen, maar dat is het eigenlijk niet. Het is meer een drijfveer; een instinct misschien wel. Hoe ben je gevormd en hoe ontvankelijk was en ben je voor veranderingen.
Als het op keuzes aankomt zie ik van dichtbij dat het ook anders kan lopen.
Mensen die ondanks hun innerlijke waarschuwingen hoe dan ook voor hollekidee gaan, terwijl ze zich het veiligst voelen bij wie ze eigenlijk zijn.
Ik heb me (en doe dat nog steeds) altijd afgevraagd hoe het komt dat ik niet met volle overgave voor zes pils kon kiezen, terwijl zes pils mij wel ligt. En waarom ik in plaats daarvan het liefst in de luwte die dingen deed waar ik me goed bij voelde.
Waarom ik liever zes pils in een klein groepje nuttigde in plaats van iets minder in een veel grotere groep.
Henny heeft het mooi verwoord (Herman Hesse dus ook - zal ik binnenkort eens gaan lezen) en zo zie je dat de telefonische speech van Rino een dag later al bevestigd wordt.
We blijven leren en we zijn er nog lang niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten