Sterven is te makkelijk. Overleven is de kunst.
En met zo'n burgemeester als mental coach haal je je het niet in hoofd de pijp aan Maarten te geven.
Tenminste, niet eerder dan dat het knekelveld klaar is.
De burgemeester van het Zuid-Italiaanse dorp Falciano heeft zijn inwoners opgedragen ''voor zover mogelijk niet het tijdelijke voor het eeuwige leven te verruilen''.
In het dorp vlak bij Caserta is namelijk geen begraafplaats en ruzie met het naburige dorp maakt het ook onmogelijk mensen daar ter aarde te bestellen.
Falciano, met ongeveer 4000 inwoners, werd bijna 50 jaar geleden afgescheiden van het naburige Carinola. Bij die gemeentelijke herindeling kwam de begraafplaats echter volledig op grondgebied van Carinola.
Begin jaren '90 kwamen beide gemeenten overeen de begraafplaats uit te breiden. Maar in de praktijk gebeurde er niets, waardoor Falciano zich terugtrok uit het gezamenlijke bouwproject.
De burgemeester wil nu op eigen terrein een begraafplaats creëren. Tot die tijd mag er niemand sterven. Dorpsbewoners hebben al stukken grond aangeboden voor de bouw van de begraafplaats.
Bron: nu.nl
Die aanbieding van grond geeft te denken. Is men er zelf happig op om te sterven? Of hebben de bewoners van het desbetreffende dorp iemand anders op het oog die spoedig het loodje moet leggen en dat er daarom dringend een begraafplaats nodig is.
BeantwoordenVerwijderen