Angel

Onlangs werd in de Friese hoofdstad het grootste Nederlandse filiaal van The Sting geopend.
Ik heb met een clubje collegae een kijkje binnen durven nemen.
En de kledingzaak is dan ook net een club. Blauwe neonverlichting op verduisterde roltrappen, rode neonverlichting die je leidt naar een op- en neergaande, roodverlichte kooi (lift genaamd) en twee immens grote videomuren waarop mensen te zien zijn die dansen op de luide muziek die door drie etages met kleding schalt.

Voor dames is dit, met het oog op de steeds smaller wordende portemonnee en de in aantocht zijnde nieuwe crisis, een kwelling van jewelste.
Er hangt zoveel mooi spul dat je graag wilt kopen. Niet omdat je het nodig hebt, maar omdat het te koop is. En natuurlijk omdat je het nog niet in je veel te krappe walk-in closet hebt opgeslagen.

Ik zag tijdens mijn eerste bezoek een leuke broek liggen. Vandaag had ik de broek willen passen en kopen, maar hij was ineens lang zo leuk niet meer als een paar dagen geleden. Hoppa, weer € 30,- bespaard!

Wellicht een tip voor de koopgrage dames, die zich ongetwijfeld een week na aankoop afvragen wat ze in godsnaam bezielden, want na één keer dragen is de lol er wel af: kijken, nog niet kopen, drie dagen later nog eens kijken en dan besluiten dat het artikel toch niet het kopen waard is.
Het lijkt een moeilijke opgave, maar het is te doen. Want alleen zo haal je de angel uit je koopdrift.