Tijdens het verven van de twee trappen in de woning kom ik leuke nummers tegen, mits ik de iPod shuffle aan zet.
Met in de ene hand een kwast en in de andere een looplamp, om mezelf goed bij te lichten in kleine en donkere hoekjes, is het lastig shuffelen. Op deze manier kom ik nummers tegen die ik nog niet eerder heb gehoord, waarschijnlijk omdat ik het intro niet interessant genoeg vond om er langer naar te luisteren.
Zojuist ontdekte ik onderstaand nummer. Het komt wel eens voor dat ik emotioneel word door een prachtig liedje. Dit is er weer eentje.
Tip: neem de moeite om het origineel (met accordeonbegeleiding) eens te beluisteren of zelfs de Acoustic from the Box-versie (met trompetbegeleiding).
"It's the most wonderful time of the year" kweelt Andy Williams uit de luidsprekers in de supermarkt.
Heel veel mensen zijn errug vroeg opgestaan om de laatste boodschappen voor de kerstdagen in te slaan.
Mensen staan breeduit in de gangpaden, winkelkar naar rechts geschoven en zelf in de schappen links kijkend. Degene die netjes vraagt of hij/zij even mag passeren wordt getrakteerd op de ware kerstgedachte: een vuile blik en een binnensmondse verwensing.
Bij de koffiemachine verzamelen mensen zich en vertellen elkaar met steeds luider wordende stemmen wat ze gister en eergister hebben gegeten. En wat ze vooral de komende dagen gaan eten. Het interesseert niemand een hol maar je kan er zowel figuurlijk als letterlijk niet om heen.
Mensen die heel erg langzaam voor je slenteren en juist als je links wilt passeren ineens links afslaan. Of plotseling stil gaan staan.
Mensen die nodeloos voor juist die schappen en koelvakken blijven staan lullen, waar ik iets uit wil pakken.
Kerst is sowieso al een uitvinding van niks (zei ik ook tegen de twee Jehova's getuigen bij mij aan de deur, die heel snel aftaaiden toen ik zei dat de bijbel eigenlijk een socialistisch boek was), maar de dagen er voor zijn ook echt niet zo wonderful als de commercie ons wil doen geloven.
Dat weet ik al jaren, maar het voelt gewoon fijn om het te zeggen.
Hoe krijg je met je clubje fanatiekelingen nog meer invloed op de politiek?
Je zorgt er voor dat je meer aanhangers krijgt. Dat kan door middel van een ledenwerfactie in combinatie met een ijzersterk thema.
Hoe meer mensen een wapen in hun bezit krijgen, des te meer leden voor de NRA.
De Amerikaanse wapenlobby wil na het bloedbad in een basisschool
vorige vrijdag in Newtown, Connecticut, met 27 doden, een gewapende
bescherming van de scholen. Gewapende politieagenten en gewapende
bewakers moeten in elke school in de Verenigde Staten dienst kloppen. Dat eiste de vicevoorzitter van de machtige National Rifle Association
NRA, Wayne LaPierre, vrijdag in Washington. De NRA is bereid om te
helpen bij de opleiding van bewakers voor de bescherming van
schoolkinderen.
LaPierre kantte zich tegen strengere wetten voor de aanschaf van
vuurwapens in de Verenigde Staten. Dergelijke wetten zouden niets
veranderen. Woordelijk zei hij: ‘De enige weg om een slechte type met
een revolver te stoppen, is een goede type met een revolver'. Hij stak
ook een beschuldigende vinger uit naar gewelddadige video games en
films. Burgemeester Bloomberg van New York reageerde scherp op het voorstel
van de NRA: "In plaats van te zoeken naar oplossingen voor problemen die
ze zelf hebben gecreëerd, bieden ze een paranoïde onheilspellend beeld
van een gevaarlijker en gewelddadiger Amerika, waar iedereen bewapend is
en niemand veilig." De burgemeester was al een fel tegenstander van de eenvoudige manier
waarop Amerikanen aan wapens kunnen komen vóór het bloedbad in Newtown.
Twee weken verlof, betekent niet automatisch twee weken thuis zitten kniezen. Welnee!
Op naar Frankrijk. Groeten uit Bucharach.
Dan nog even dit: National Geographic-onderzoeker William
Saturno ontdekte onlangs dat de Maya-kalender in 2012 niet afloopt, maar
nog minstens 7.000 jaar doorgaat. Kunnen alle doemscenario’s de
prullenbak in?
3 vragen aan Pancras Dijk, eindredacteur National Geographic Nederland
Wat heeft William Saturno ontdekt?
Deze
archeoloog doet al jaren onderzoek naar de Maya’s in Guatemala. Tijdens
opgravingen in Xultan stuitte hij onder een plak aarde op een huisje.
Een van de muren stond vol met ingewikkelde berekeningen. Dit blijkt een
kalender te zijn die laat zien dat de wereld nog minimaal 7.000 jaar
doordraait.
Maar de Maya’s beweerden toch dat de wereld eind 2012 vergaat?
De
Maya’s waren een bijzonder volk. Ze waren ontzettend goed in astronomie
en hun kalenders waren vaak exacter dan onze huidige kalender. Ze
hebben trouwens nooit beweerd dat de aarde zou vergaan. Wij denken graag
in doemscenario’s en omdat hun kalender ophield, hebben wij dat ervan
gemaakt. De kalenders van de Maya blijken echter gebaseerd op allerlei
cycli.
Hoe werken die cycli dan precies?Vergelijk het
met de kilometerstand van je auto. Op een gegeven moment bereik je de
999.999 kilometer, daarna springt hij weer op 0. Dat je het einde van je
teller hebt bereikt, betekent nog niet het einde van je auto. Zo zit
het ook met de Maya-kalender. Dat we nu aan het einde van zo’n cyclus
zitten, wil niet zeggen dat daarna de wereld vergaat. Waarschijnlijk
draait de aarde zelfs eindeloos rond.
Op de nipper Lolita van Vladimir Nabokov uitgelezen hedenochtend.
Daar ik vandaag een echte rustdag heb, waarbij ik lezen verplicht heb gesteld, was het nodig de laatste bladzijden van dit boek af te werken, om vandaag met een vers boek te beginnen.
Lolita. Tsja.
Middelbare professor met pedofiele voorkeur gaat ten onder aan lust, jaloezie, obsessiviteit en paranoide.
Zeer bloemig en langdradig taalgebruik, een typische stijl voor de periode waarin het is geschreven (jaren 40 en 50).
Ik heb me er enigszins doorheen geworsteld.
Herkende de aspecten van jaloezie en bezitterig gedrag (niet in deze mate overigens), maar gelukkig niet in combinatie met het leeftijdsverschil van man en vrouw en de ziekelijke neiging een minderjarig kind te willen bezitten.
Boek nummer drie in deze reeks is Lady Chatterley's Lover van D.H. Lawrence. Maar gezien de reputatie van dat verhaal weet ik niet of het verstandig is dit boek te lezen in de sauna, met enkel een handdoek voor of een badjas aan.
Ik neem de dikke pil Misdaad en straf van F.M. Dostojevski mee.
1987.
In veel opzichten en aspecten een gedenkwaardig jaar. Voor mij, in ieder geval.
Zakken voor mijn HAVO-examen en daarmee dan eindelijk eens de oudste van de klas geworden.
De Bolinderparty in een weiland, met schuur, band, drank, hooi, tent en tentgezellin.
Op de fiets naar Parijs, nog altijd een gedenkwaardige en veelbesproken onderneming.
Het jaar van geboortes en overlijden.
Ook het jaar van muziek, die mij verder beïnvloedde. Muziek in mineur. Prachtig.
Toen en nu nog steeds.
Als je met onderstaande klanken opgroeit, een cover overigens van de vrolijke noot Billie Holiday, dan wordt het een moeizame strijd om te genieten van vrolijke muziek. De enige strijd die ik zeer gelaten verloor en ook in de toekomst hoop te verliezen.
Bij het naar binnen rijden van de parkeergarage tegenover Het Patronaat te Haarlem, vloek ik even hardop.
Concertkaarten vergeten mee te nemen.
"Dat meen je niet", zegt mijn kompaan van deze avond. Normaliter ben ik de flauwerik die daar inderdaad een grapje over zou maken, maar ik ben ze echt vergeten.
Een plekje voor de auto zoekend, wordt er bedacht dat we het thuisfront gaan bellen, met het verzoek het toegestuurde pdf-bestand door te mailen of iets dergelijks. Bij het inparkeren tik ik even een andere auto aan. Ook iets dat me nooit overkomt.
Schade is er niet, dus vlug het probleem van de kaarten proberen op te lossen.
Bij de kassa van Het Patronaat zit een behulpzame medewerker die middels de bestelhistorie mijn bestelling kan bevestigen en ter plekke nieuwe kaarten uitdraait. Een hele opluchting.
Erg lekker gegeten bij een Indiaas restaurant en precies op tijd terug in Het Patronaat om een matig voorprogramma bij te wonen.
En dan datgene waar we voor gekomen waren. Adam Ant.
Fan vanaf 1980, maar de goede man nog nooit in het echt mogen of kunnen aanschouwen.
Ik kan een heel lang betoog gaan houden over deze gebeurtenis, maar dat doe ik niet. Ik hou het kort: het was een feestje. Een erg leuk feestje. Zo leuk, dat ik de dag er na met een smile op mijn smoel op het werk verscheen.
En dat gebeurt niet zo heel erg vaak.
Volgens de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit bestaat de zalmfilet niet en om die reden mag die naam ook niet op een verpakking staan.
Bioloog Midas Dekkers noemt de zalmforel een sprookjesvis. Een vorm van oplichting.
Want de zalmforel is een opgepimpte variant van het visequivalent van de plofkip. Een ordinaire regenboogforel, gekweekt in vijvers, maar aan het voedsel is de stof astaxanthine toegevoegd.
Van nature haalt een zalm deze stof uit algen en schaaldieren die het eet. Daardoor kleurt het vlees van de vis roze. In kweekvijvers krijgt de vis deze stoffen van nature niet binnen, dus dan blijft het vlees grijs.
Gekweekte zalm krijgt de synthetische variant van astaxanthine binnen, gemaakt uit aardolie. Maar dit goedje wordt ook aan de regenboogfilet gevoerd. Met als resultaat dat het vlees van deze forel ook roze wordt.
Plak het woordje "zalm" er voor en je hebt een luxe lijkend stukje vis. Die overigens hetzelfde smaakt als de gewone forel, maar door de toevoeging "zalm" gewoon iets meer kost op de markt, in de super en bij de visboer.
Tijdens een bijeenkomst voor dorpsbewoners, waarin de burgemeester van de gemeente Kollumerland ca. de mededeling deed dat de moordenaar van Marianne Vaatstra een gereformeerde man is, brak er tumult los.
Harde stemmen eisten het aanpakken van alle gereformeerden, anderen vonden alle gelovigen schuldig aan heel veel delicten, de burgemeester werd bekogeld en moest dekking zoeken onder de tafel.
De politie raakte de controle kwijt en riep de hulp in van de Mobiele Eenheid.
Een groep van 200 mensen, op weg naar de plaatselijke gereformeerde kerk en met brandende fakkels in de hand, kon ternauwernood een halt worden toegeroepen.
Loslaten wat ooit is geweest.
Dingen die impact hebben blijven lang hangen en slijten nauwelijks.
Doe alsof je blij bent en val tussen haar leugens.
Maar je moet verder. Easier said than done.
Pure liefdesverdriet is prachtig.
Keep believing we're not the same
You have not experienced the pain
To see you kiss some other lips
While I'm drifting under the fist
That life offers to the dreamers
Maybe I should be
I should be dancing dancing dancing
Until I fall between your lies
Dance and dancing dancing
And then I fall between your lies
You're just a ghost
In the future that we've lost
You're just a name
Tattooed on someone else's hand
I'm surely better on my own
Right in this shimmering hole
You're just a ghost and I am real
You're just a stone and I'm the wind
But it still burns, but it still kills
The future comes on sleeping pills
I should be dancing dancing dancing
Dance and fall between your lies
Dance and dancing dancing
Dance and fall between your lies
I should be dancing dancing dancing
Dance and fall between your lies
Dance and dancing dancing
Till I fall between your lies
Dirt's in my eye
But I won't cry
I've killed the pain
That lived inside
Please walk away my devil's dove
It's been a while
I need to love
It's not the day that falls,
It's the night that rises
Uit respect voor de nabestaanden van de vermoorde amateurgrensrechter alle amateurvoetbalwedstrijd het aanstaande weekend niet door laten gaan?
Prima.
Ik heb nog wel een paar andere voorzetjes.
Alle horecagelegenheden een weekend sluiten als er weer eens iemand tijdens het stappen is afgemaakt.
Alle sigarettenfabrieken een maand sluiten en een maand lang een verbod op nicotinehoudende producten als er weer eens een roker is overleden aan longkanker.
Sint van Dick Maas op tv.
Ik zit met verbazing te kijken naar dit staaltje van ...
Ja van wat eigenlijk.
Ik snap de ophef ten tijde van de première niet en al helemaal niet dat er buitenlandse belangstelling voor remakes was.
Wat een amateuristisch prutswerkje, waarbij alle clichés ook nog eens erg slecht geëtaleerd worden.
Bioscoop in Heerenveen, 28 mensen in een zaal.
Verjaardagsfeestje van de jongste, met z'n vijven naar Skyfall.
Leuke film, goed sfeertje met de mannen.
Wel gek, vond er één, dat je een pistoolschot hoorde toen iemand een mes in z'n rug kreeg.
Zeer scherp opgemerkt.
