Een vrouwelijke collega verscheen vandaag met paardenstaart, in het haar, op het werk. Jong, fris en dartel als een veulen in de wei.
"Ja, maar wel als een doodgeboren veulen", was haar antwoord.
Kijk, met deze insteek kan de dag alleen maar beter worden.
Ach, dood is ook maar zo dood.....toch?
BeantwoordenVerwijderenDankzij reïncarnatie gaat ze het nu proberen als verzopen kat of als ontplofte cavia.
BeantwoordenVerwijderenHaar eigen woorden.
Zo is dood toch net even iets anders dood.
Hè, dat is nog eens een opgewekte opmerking. Ik vraag me wel af waarom ze dat zei, heb je dat gevraagd?
BeantwoordenVerwijderenZe voelde zich niet, dat je zegt, fit.
BeantwoordenVerwijderenMaar misschien dat het veulen zelf een toelichting wil geven?
;)
Nee :)
BeantwoordenVerwijderenHet anonieme veulen is bescheiden, maar nog wel zo helder van geest door op te merken dat de voorgaande reacties lijken te zijn verwijderd.
BeantwoordenVerwijderenOverkomt jou dat ook wel eens op jouw blog Borg?